คุณค่าของการดะอฺวะฮฺและมารยาทของนักเผยแผ่เชิญชวนสู่อัลลอฮฺ
  จำนวนคนเข้าชม  5236

 

คุณค่าของการดะอฺวะฮฺและมารยาทของนักเผยแผ่เชิญชวนสู่อัลลอฮฺ

 

เชคอับดุรร้อซซ๊าก บิน อับดุลมุอฺซิน อัลอับบาส

 

          มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิแห่งเอกองค์อัลลอฮฺ  ขอความศานติจงประสบแด่ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ข้าขอปฏิญาณว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดผู้คู่ควรได้รับการภักดีอย่างแท้จริงนอกจากอัลลอฮฺ ไม่มีภาคีใดสำหรับพระองค์ และขอปฏิญาณว่ามุฮัมมัดนั้นเป็นบ่าวและศาสนทูตของพระองค์
 

          แท้จริงความโปรดปรานจากอัลลอฮฺ  ที่ประทานมายังเราถือเป็นสิ่งที่มีเกียรติยิ่ง พระองค์ทรงเมตตาแก่ปวงบ่าวทุกคนโดยการให้บ่าวของพระองค์มีแบบอย่างที่ดีงาม ด้วยมารยาทในการทำงานเผยแพร่อิสลาม

อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“และผู้ใดเล่าจะมีคำพูดที่ดีเลิศยิ่งไปกว่าผู้เชิญชวนไปสู่อัลลอฮฺ พร้อมกับปฏิบัติการงานที่ดี

และกล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นคนหนึ่งในบรรดามุสลิมผู้นอบน้อม” 

(ฟุศศิลัต 33) 

          การเชิญชวนไปสู่อัลลอฮฺถือได้ว่าเป็นหน้าที่สำคัญอย่างยิ่ง เป็นภาระอันหนักอึ้ง เป็นการงานที่มีเกียรติ เพราะนักเผยแพร่อิสลามนั้น พวกเขาได้เจริญรอยตามแนวทางของบรรดาร่อซูล  ในการทำงานอิสลามเรียกร้องเชิญชวนผู้คนไปสู่อัลลอฮฺ  

อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“คือบรรดาศาสนทูตที่ถูกแต่งตั้งมาในฐานะผู้แจ้งข่าวดีและผู้ตักเตือน

เพื่อว่ามนุษย์จะได้ไม่มีหลักฐานใดๆอ้างแก้ตัวแก่อัลลอฮฺได้ หลังจากมีบรรดาศาสนทูตเหล่านั้นมาแก่พวกเขาแล้ว” 
 

(อัน-นิซาอฺ 165)

          หน้าที่ของนักดาอีย์ที่จะต้องรับผิดชอบ ในการทำงานอิสลาม คือ แจ้งเตือนข่าวดี บอกเตือนในสิ่งชั่วร้าย ดำรงเอาไว้ซึ่งหลักฐาน เป็นพยานต่อหน้ามนุษย์ เสียสละในหนทางของอัลลอฮฺ 

อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด นี่คือแนวทางของฉัน ฉันเรียกร้องไปสู่อัลลอฮฺอย่างประจักษ์แจ้ง ทั้งตัวฉันและผู้ปฏิบัติตามฉัน(ล้วนเรียกร้องไปสู่อัลลอฮฺทั้งสิ้น)

และมหาบริสุทธิ์แห่งอัลลอฮฺ ฉันมิได้อยู่ในหมู่ผู้ตั้งภาคี” 

(ซูเราะฮฺยูซุฟ อายะฮฺ158)

          หน้าที่จำเป็นสำหรับบุคคลที่อัลลอฮฺ  ประทานเกียรติให้แก่เขา คือการทำหน้าที่เป็นตัวแทนในการเผยแพร่อิสลามด้วยมารยาทอันดีงาม ฉะนั้น นี้คือหนทางที่จะทำให้ท่าน รับรู้ถึงความโปรดปรานที่อัลลอฮฺ  กำหนดเอาไว้ จึงเป็นหน้าที่ของท่านที่จะต้องปกป้อง ดูแล รักษาเกียรตินี้ไว้ด้วยตัวของท่านเอง แท้จริงแล้วการได้รับเกียรติ และดูแลความโปรดปรานของพระองค์ จะช่วยส่งเสริมให้เขานั้นได้ปฏิบัติในรูปแบบที่ดี และ สมบูรณ์ ตามความสามารถของเขา 

          การเสียสละทุ่มเทในหน้าที่ของเขานั้น จะต้องทำเพื่ออัลลอฮฺ  เพียงพระองค์เดียวเท่านั้น ด้วยใจอันบริสุทธิ์ หวังผลตอบแทนในโลกหน้า ยึดแบบฉบับขอท่านร่อซูล  ในการปฏิบัติหน้าที่ในการทำงานอิสลาม นี้คือ คุณลักษณะ 2 ประการสำคัญในการทำงานเผยแพร่อิสลาม ที่นักดาอีย์ต้องรักษาเอาไว้ 

1. อัลอิคลาศ หมายถึง ความบริสุทธิ์ใจ

2. การปฏิบัติตามแบบอย่างของท่านนบี 

ถ้าหากปราศจากสองประการนี้แล้วการงานทั้งหลายจะถือว่า โมฆะ ไม่ถูกตอบรับ

          การทำงานเผยแพร่อิสลามสำหรับนักดาอีย์นั้น ต้องมีองค์ประกอบหลายๆอย่างด้วยกัน จึงจะนำไปสู่เป้าหมายและประสบความสำเร็จ ได้แก่

           1. มีจรรยามารยาทที่ดี ถ้อยคำอ่อนโยน อดทน อดกลั้น สุภาพ นอบน้อม เอื้ออาทร นิ่มนวลกับคนรอบข้าง จากคุณลักษณะเหล่านี้ จะนำไปสู่การทำงานที่ดียิ่ง และประสบความสำเร็จอย่างดีเยี่ยม

อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“เนื่องด้วยความเมตตาจากอัลลอฮ์นั่นเอง เจ้า(มุฮัมมัด) จึงได้สุภาพอ่อนโยนแก่พวกเขา

และถ้าหากเจ้าเป็นผู้ประพฤติหยาบช้า และมีใจแข็งกระด้างแล้วไซร้ แน่นอนพวกเขาก็ย่อมแยกตัวออกไปจากรอบ ๆ เจ้ากันแล้ว” 

(ซูเราะฮฺอาละอิมรอน อายะฮฺ159)


          2. มีแบบอย่างที่ดีงาม ต่อบุคคลที่ถูกเรียกร้องเชิญชวนมาสู่อิสลามในทุกๆด้าน เช่น เรื่องอิบาดะฮฺ มุอามะลาต สังคม มารยาท ตามแบบฉบับของท่านนบี  ดังที่อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“โดยแน่นอน ในร่อซูลของอัลลอฮฺนั้น มีแบบฉบับอันดีงามสำหรับพวกเจ้า

สำหรับผู้ที่หวัง (จะพบ) อัลลอฮฺและวันปรโลกและรำลึกถึงอัลลอฮฺอย่างมากมาย” 

(ซูเราะฮฺอัลอะฮ์ซาบ อายะฮ21)

          สิ่งที่อันตรายอย่างยิ่งสำหรับนักดาอีย์ คือ สั่งใช้ให้ทำความดีและตักเตือนจากการทำความชั่ว แต่ตัวเองกลับไม่ได้ปฏิบัติตามสิ่งที่ได้สอนคนอื่น สิ่งเหล่านี้นำมาสู่ความกริ้วโกรธ และความเกลียดชังของอัลลอฮฺ  จากการกระทำเหล่านั้น

อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย ทำไมพวกเจ้าจึงกล้าพูดในสิ่งที่พวกเจ้าไม่ปฏิบัติ เป็นที่น่าเกลียดยิ่งที่อัลลอฮฺ การที่พวกเจ้าพูดในสิ่งที่พวกเจ้าไม่ปฏิบัติ” 

(ซูเราะฮฺอัศศ็อฟ อายะฮฺ 2-3)

อัลลอฮฺ  ตรัสอีกความว่า

“พวกเจ้าใช้ให้ผู้คนกระทำความดี โดยที่พวกเจ้าลืมตัวของพวกเจ้าเองกระนั้นหรือ

และทั้งๆที่พวกเจ้าอ่านคัมภีร์กันอยู่ แล้วพวกเจ้าไม่ใช้ปัญญากระนั้นหรือ” 

(ซูเราะฮฺอัล-บะเกาะเราะฮฺ อายะฮฺ 44)


          3. นักดาอีย์จะต้องหลีกห่างจากพฤติกรรมที่ไม่ดี ทั้งจากมารยาท การกระทำ คุณลักษณะต่างๆเช่น การอิจฉา เคียดแค้น โกหก นินทา ใส่ร้าย อนาจาร หยิ่งยโส โอ้อวด เป็นต้น

จากคำสั่งเสียของท่านลุกมานต่อลูกของท่าน ดังที่อัลลอฮฺ  ตรัสความว่า

“โอ้ลูกเอ๋ย เจ้าจงดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และจงใช้กันให้กระทำความดี และจงห้ามปรามกันให้ละเว้นการทำความชั่ว

และจงอดทนต่อสิ่งที่ประสบกับเจ้า แท้จริง นั่นคือส่วนหนึ่งจากกิจการที่หนักแน่น มั่นคง”

 (ซูเราะฮฺลุกมาน อายะฮฺ17)

“และเจ้าอย่าหันแก้ม(ใบหน้า)ของเจ้าให้แก่ผู้คนอย่างยโส และอย่าเดินไปตามแผ่นดินอย่างไร้มารยาท

แท้จริง อัลลอฮฺมิทรงชอบทุกผู้หยิ่งจองหอง และผู้คุยโวโอ้อวด” 

(ซูเราะฮฺลุกมาน อายะฮฺ18)

 “และเจ้าจงก้าวเท้าของเจ้าพอประมาณ และจงลดเสียงของเจ้าลง แท้จริง เสียงที่น่าเกลียดยิ่งคือเสียง(ร้อง) ของลา” 

(ซูเราะฮฺลุกมาน อายะฮฺ19)

          และแน่นอนที่สุดในการทำงานเผยแพร่อิสลามนั้น จำเป็นสำหรับนักดาอีย์ ในการตระหนักอยู่เสมอว่าจะต้องถูกสอบสวนต่อหน้าอัลลอฮฺในวันกิยามะฮฺ และจะถูกคิดบัญชีกับการงานที่เขาได้กระทำเอาไว้ในโลกนี้ นี้คือข้อเตือนสติที่จะต้องปรับปรุงแก้ไขสู่หนทางที่ดี สมบูรณ์แบบที่สุด หลีกห่างสิ่งที่ชั่วร้ายและหนทางที่หลงผิด

“พวกเขากล่าวว่า แท้จริง แต่ก่อนนี้ (ในโลกดุนยา) พวกเราอยู่กับครอบครัวของเราเป็นผู้มีความวิตกกังวัล

ดังนั้นอัลลอฮฺได้ทรงโปรดปรานแก่เราและได้ทรงปกป้องเราให้พ้นจากการลงโทษแห่งลมร้อน”

(อัฏฏูร 26-27)


وأسأل الله العظيم أن يتولانا جميعاً بتوفيقه ، وأن يشملنا بعفوه ورحمته ، وأن يهدينا سواء السبيل


แปลและเรียบเรียงโดย อับดุลวาเฮด สุคนธา
ตรวจทาน โดย ดะลีลา ไวยศิลป์