คุณลักษณะของผู้สั่งใช้ให้ทำความดี

โดย...ยะห์ยา  หัสการณ์บัญชา

คุณลักษณะ 3 ประการที่ผู้สั่งใช้ให้ทำความดีและห้ามปรามความชั่วจำเป็นจะต้องมี

 คุณลักษณะที่หนึ่ง ความรู้ 

          ความรู้ คือ ความรู้เกี่ยวกับสิ่งที่บทบัญญัติศาสนาสั่งใช้และสั่งห้าม เพราะหากว่าผู้ทำหน้าที่นี้มีความรู้ในด้านนี้ไม่เพียงพอหรือมีความรู้อย่างผิดๆ จะทำให้เขาผิดพลาดและนำไปสู่ความวุ่นวายและความเสียหายอย่างมากในสังคม เพราะบางครั้งเขาก็สั่งใช้ผู้คนให้ทำความชั่วเพราะคิดว่ามันคือความดี และบางทีเขาก็ห้ามปรามผู้คนไม่ให้ทำความดีเพราะคิดว่ามันคือความชั่ว และบางครั้งเขาก็ตัดสินใจผิดพลาดในการชั่งน้ำหนักระหว่างผลดีและผลเสียในเรื่อง ๆ หนึ่งทำให้สังคมได้รับความเสียหายและพลาดโอกาสจากเรื่องดีๆ ทั้งนี้ก็เพราะความผิดพลาดของเขาในการชั่งน้ำหนักระหว่างผลดีและผลเสียในเรื่องๆหนึ่งที่เกิดขึ้นในสังคม

          ฉะนั้นแล้ว การมีความรู้ในการสั่งใช้ให้ทำความดีและห้ามปรามความชั่วจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอันดับแรกสำหรับผู้ทำหน้าที่นี้

คุณลักษณะที่สอง ความสุภาพ 

          ความสุภาพ คือ ในการสั่งใช้ให้ทำความดีและห้ามปรามความชั่วตามบทบัญญัติศาสนา โดยผู้ทำหน้าที่นี้จะต้องมีสุภาพต่อกลุ่มเป้าหมายของเขาตามขอบเขตที่บทบัญญัติศาสนาได้ชี้แนะไว้ เพราะมันมีผลอย่างมากที่จะช่วยโน้มน้าวให้กลุ่มเป้าหมายน้อมรับด้วยความเต็มใจในการมุ่งมั่นทำความดีและลด ละ เลิก จากการทำความชั่ว และผู้ทำหน้าที่นี้จะต้องมีความแตกฉานในการจับประเด็นและมีปฏิภาณไหวพริบ เพื่อที่จะได้เลือกใช้วิธีการและรูปแบบที่เหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมายที่แตกต่างกัน หากกลุ่มเป้าหมายคือมุสลิมที่ดีจะใช้วิธีและรูปแบบใด หากกลุ่มเป้าหมายคือมุสลิมที่หมกมุ่นอยู่กับอบายมุขจะใช้วิธีใด

คุณลักษณะที่สาม ความอดทนอย่างมาก 

         ความอดทน คือ ความอดทนต่อสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นจากการสั่งใช้ให้ทำความดีและห้ามปรามความชั่ว ไม่ว่าจะเป็นปัญหา หรืออุปสรรค ความยากลำบากใดๆ ไม่ว่าเป็นการด่าทอ การใส่ร้าย การโจมตีผ่านช่องทางต่างๆ เพราะความอดทนในการทำหน้าที่นี้คือคุณลักษณะหนึ่งของบรรดาศาสนทูตและบรรดานบี และต้องระลึกไว้เสมอว่าแท้จริงอัลลอฮ์  จะทรงอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ที่อดทน และอัลลอฮ์  จะทรงตอบแทนรางวัลให้แก่ผู้ที่อดทนอย่างมากมายโดยมิอาจคำนวณได้

วัลลอฮฺ อะอฺลัม

          สรุปประโยชน์ที่ได้รับจากตำรามุฮาเฎาะรอตฟิลอะกีดะฮฺ วัดดะอฺวะฮฺ ของชัยคฺศอลิหฺ อัลเฟาซาน เล่มที่ 2 หน้าที่ 313-314 ในหัวข้อที่30 ว่าด้วยเรื่องการสั่งใช้ให้ทำความดีและห้ามปรามความชั่ว