สุกร หรือ หมู
 

โดย...อาลี เสือสมิง

                    เป็นชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดในวงศ์ Suidae เป็นสัตว์กีบคู่ ตัวอ้วน จมูกและปากยื่นยาว มีทั้งที่เป็นสัตว์เลี้ยงและที่เป็นสัตว์ป่า หาอาหารโดยใช้จมูกดุด คำว่า “ดุด” เป็นกริยาที่เอาจมูกดุนดินเวลาหาอาหารนั่นเอง ในภาษาอาหรับเรียกเจ้าอู๊ดหรือหมูว่า คินซีรฺ (خِنْزِيْرٌ ) มีรูปพหูพจน์ว่า ค่อนาซีรฺ (خَنَازِيْرُ )

                    สำหรับคำว่าคินซีรฺ (خِنْزِيْرٌ ) ที่หมายถึงสุกรหรือหมูนั้นมีระบุในคัมภีร์อัลกุรอาน 4 แห่งด้วยกัน โดยสนธิกับคำว่า ละฮฺมุน (لَحْمٌ ) อันหมายถึง เนื้อสุกร ซึ่งถูกบัญญัติห้ามในการบริโภค  กล่าวคือ อายะฮฺที่ 173 จากบทอัลบะกอเราะฮฺ , อายะฮฺที่ 3 บทอัลมาอิดะฮฺ ,  อายะฮฺที่ 145 บทอัลอันอาม และอายะฮฺที่ 115 บทอันนะฮฺล์  เนื้อสุกรและทุกส่วนจากตัวสุกรนั้นถือเป็นที่ต้องห้ามในการบริโภคและถือเป็นสิ่งสกปรก (นะยิส)

                    นักวิชาการได้พยายามสืบสาวถึงเหตุผล (ฮิกมะฮฺ)  ในการห้ามบริโภคสุกรโดยได้ข้อสรุปว่า  เนื่องจากสุกรชอบกินของสกปรกและมีลักษณะนิสัยมักมากในกาม  ขี้เกียจตัวยง  กินจุ  อันเป็นสิ่งที่อาจจะส่งผลให้กับผู้บริโภคทางด้านจิตใจประการหนึ่ง 

                    และการแพทย์สมัยใหม่ ได้ยืนยันว่าการบริโภคเนื้อสุกร ส่งผลร้ายในทุกภูมิภาคโดยเฉพาะเขตร้อน  และในเนื้อสุกรมีพยาธิที่เป็นอันตรายต่อชีวิตของมนุษย์  แม้การปรุงอาหารที่มีเนื้อสุกร  จะใช้ความร้อนสูงก็ไม่สามารถทำลายพยาธิชนิดนี้ได้  และการบริโภคเนื้อสุกรเป็นประจำ จะมีผลทำให้ผู้บริโภคมีลักษณะนิสัยที่ไม่ค่อยยี่หระกับการกระทำสิ่งต้องห้าม

                    สำหรับคำว่า ค่อนาซีร (خَنَازِيْرُ )  ซึ่งเป็นรูปพหูพจน์ถูกระบุไว้ 1 แห่งในบทอัลมาอิดะฮฺ  อายะฮฺที่ 60  โดยกล่าวถึงสภาพของบุคคลที่อัลลอฮฺ ทรงสาปแช่งและโกรธกริ้วเนื่องจากการปฏิเสธและการจมปลักอยู่ในความชั่วของพวกเขา  บางส่วนถูกสาปให้กลายเป็นลิงและฝูงสุกร  ซึ่งหมายถึงพวกชาวยิวที่ฝ่าฝืนคำสั่งของพระองค์อัลลอฮฺ

                    นักอรรถาธิบายอัลกุรอานได้บันทึกว่า  มีอยู่ครั้งหนึ่งท่านศาสดาอีซา (อะลัยฮิซซลาม) ได้พบชาวยิวกลุ่มหนึ่ง  เมื่อชาวยิวเห็นท่านศาสดาอีซา (อะลัยฮิซซลาม) พวกยิวก็กล่าวว่า “พ่อมดบุตรนางแม่มดได้มาแล้ว” พวกยิวกล่าวหาใส่ไคล้ท่านศาสดาอีซา (อะลัยฮิซซลาม) และพระนางมัรยัม (อะลัยฮิซซลาม) มารดาของท่านว่าเป็นพ่อมดและแม่มดเล่นไสยศาสตร์ เมื่อท่านศาสดาได้ยินเช่นนั้น ท่านจึงขอดุอาอฺสาปแช่งพวกยิว พระองค์อัลลอฮฺ  จึงทรงสาปยิวกลุ่มนั้นเป็นฝูงสุกร

                    ชาวอาหรับตั้งชื่อเรียกสุกร (กุนยะฮฺ) ไว้หลายชื่อ เช่น อบูญะฮฺมิน (พ่อหน้าบูด) , อบูซัรอะฮฺ , อบูดิลฟิน , อบูอะตะบะฮฺ , อบูอะลี่ยะฮฺ และอบูกอดิม  สุกรเป็นสัตว์มักมากในกาม  ดังจะเห็นได้ว่า  บางทีมันขึ้นขี่หลังนางหมู (คือจะผสมพันธุ์) ทั้งๆ ที่นางหมูกำลังจะกินอาหารและเดินไประยะทางที่ค่อนข้างไกล  เจ้าหมูหื่นก็ไม่เลิกรา  แม่หมู 1 ตัว สามารถให้ลูกได้ถึง 20 ตัว  ตั้งท้องเพียง 6 เดือน ก็ตกลูก  ในบางถิ่นหมูตัวผู้จะเริ่มผสมพันธุ์เมื่ออายุได้ 4 เดือน  เมื่อแม่หมูมีอายุได้ 15 ปีจะหยุดให้ลูก  นี่เป็นเรื่องหมูๆ ที่เราไม่ค่อยอยากจะรู้