ความประเสริฐของบรรดาเศาะหาบะฮ์
อ.อับดุลเราะมาน เจะอารง
إنَّ الحمدَ للهِ نحْمَدُه ونسْتعِينُه ونسْتهْدِيهِ ونسْتَغْفِرُه ونَتوبُ إليهِ ونعوذُ باللهِ مِن شُرُورِ أنْفُسِنا ومِن سييِّئاتِ أعْمالِنا ، مَن يهْدِه اللهُ فلا مضِلَّ لَه ومَن يضْلِلْ فلا هادِيَ له ، وأشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلا الله وحْدَه لا شريكَ له وأشْهَدُ أنَّ محمَّداً عبدُه ورسولُه ، اللهمَّ صلِّ وسلِّمْ على عبدِك ورسولِك محمَّدٍ وعلى آلِه وصحْبِه أجمعِين .
أما بعْدُ : فيا أيُّها المسْلِمون ، اتَّقوا اللهَ حقَّ تُقاتِه ولا تَموتُنَّ إلا وأنتُم مسْلِمون .
โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย ! จงเกรงกลัวพระองค์อัลลอฮ์
เถิด ฉันขอตักเตือนพี่น้องทั้งหลายให้กลัวอัลลอฮ์ ในทุกสภาพ ยามที่เรามีสุขภาพแข็งแรงและยามที่เรากำลังเจ็บป่วย และให้เกรงกลัวอัลลอฮ์ ในทุกที่ ทุกแห่ง ยามที่เราอยู่ร่วมกับเพื่อนๆ และยามที่เราอยู่คนเดียวลับตาผู้อื่น เพราะถึงแม้ว่าเราจะอยู่ในสภาพใดและสถานที่ใด พระองค์ทรงมองพฤติกรรมของเราและการงานของเราทั้งหมด คุฏบะฮ์ญุมอัตวันนี้ขอเสนอ อัลกุรอานหนึ่งอายะฮ์ คือ
أعوذُ باللهِ مِن الشيطانِ الرَّجيم {محمَّدٌ رسولُ الله والَّذينَ مَعَه أشِدَّاءُ على الكُفَّارِ رُحَماءُ بينَهم تراهمْ ركَّعاً سجَّداً يبْتَغونَ فضْلاً مِن ربِّهِم ورِضْواناً سيْماهمْ في وُجوهِهِم مِن أثَرِ السُّجودِ } (الفتح/29)
“มุหัมมัดเป็นเราะสูลของอัลลอฮ์ และบรรดาผู้ที่อยู่ร่วมกับเขาเป็นผู้เข้มแข็งกล้าหาญต่อพวกปฏิเสธศรัทธา เป็นผู้เมตตาสงสารระหว่างพวกเขาเอง
เจ้าจะเห็นพวกเขาเป็นผู้รุกูอฺ ผู้สุญูด โดยแสวงหาคุณความดีจากอัลลอฮ์และความโปรดปราน
เครื่องหมายของพวกเขาอยู่บนใบหน้าของพวกเขาเนื่องจากร่องรอยแห่งการสุญูด
นั่นคือ อุปมาอุปมัยของพวกเขาที่มีอยู่ในคัมภีร์เตารอฮ์ และอุปมาอุปมัยของพวกเจ้าที่มีอยู่ในคัมภีร์อินญีล
ประหนึ่งเมล็ดพืชที่งอกหน่อ หรือกิ่งก้านของมันออกมาและทำให้มันงอกงาม แล้วมันก็เติบโตแข็งแรง และทรงตัวอยู่ได้บนลำต้นของมัน
นำความปลื้มปิติให้แก่ผู้หว่าน เพื่อที่พระองค์จะก่อความโกรธแค้นแก่พวกผู้ปฏิเสธศรัทธา
เพราะอัลลอฮ์ได้สัญญากับบรรดาผู้ศรัทธาและผู้กระทำความดีทั้งหลายในหมู่พวกเขาว่า จะได้รับการอภัยโทษและรางวัลอันใหญ่หลวง”
จากอายะฮ์ที่อ่านมาพอสรุปได้ว่า
1. หลังจากการเสียชีวิตของท่านเราะสูล
ได้มีบรรดาเศาะหาบะฮ์เป็นผู้ดำรงตำแหน่งแทนท่านเราะสูล ในการเผยแผ่คำสอนของอิสลามทั่วโลกให้มนุษย์ได้ทราบคำสอนดังกล่าว
2. เกียรติของบรรดาเศาะหาบะฮ์ คือพวกเขาได้ทำการต่อสู้เผยแผ่คำสอนของอิสลามพร้อม ๆ กับท่านเราะสูล พวกเขารู้เรื่องอัลกุรอานมากกว่าคนอื่น ๆ เพราะพวกเขาเป็นพยานในการประทานอัลกุรอาน พระองค์อัลลอฮ์ ได้ชมเชยพวกเขาไว้ ความว่า
{الذينَ آتيْناهمُ الكِتابَ يتْلونَه حقَّ تِلاوتِه أولئكَ يؤمِنونَ به} (البقرة/121)
“บรรดาผู้ที่เราได้ให้คัมภีร์แก่พวกเขา (คือ บรรดาเศาะหาบะฮ์) โดยที่พวกเขาเหล่านั้นอ่านคัมภีร์นั้นอย่างจริง ๆ ชนเหล่านั้นแหละ คือผู้ที่ศรัทธาต่อคัมภีร์นั้น”
3. ความประเสริฐและความดีงามของบรรดาเศาะหาบะฮ์ทั้งหลายถูกจารึกไว้ในคัมภีร์อัลกุรอานให้พวกเราได้ศึกษาในหลายที่และหลายซูเราะฮ์ เช่น ในอายะฮ์นี้ ความว่า
{والسَّابِقونَ الأوَّلونَ مِن المهاجِرين والأنصَارِ والَّذينَ اتَّبَعوهم بإحْسانٍ رضِيَ اللهُ عنهمْ ورَضوا عنهُ وأعدَّ لَهم جنَّاتٍ تجْرِي من تحْتِها الأنْهارُ }(التوبة/100)
“บรรดาบรรพชนรุ่นแรกในหมู่ผู้อพยพและในหมู่ชาวอันศอรและบรรดาผู้ดำเนินตามพวกเขาด้วยการทำดีนั้น อัลลอฮ์ ทรงพอพระทัยในพวกเขา
และพวกเขาก็พอใจในพระองค์ด้วย พระองค์ทรงเตรียมไว้ให้พวกเขาแล้ว ซึ่งบรรดาสวนสวรรค์ที่มีแม่น้ำหลายสายไหลผ่านอยู่เบื้องล่าง
พวกเขาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล นั่นคือชัยชนะอันใหญ่หลวง”
4. พระองค์อัลลอฮ์ทรงสอนให้พวกเราเป็นผู้ที่รู้บุญคุณของคนที่นำความดีให้แก่เราและไม่ปฏิเสธความดีของพวกเขา เพราะฉะนั้น ท่านเราะสูล จึงให้เกียรติแก่บรรดาเศาะหาบะฮ์และสอนในเราให้เกียรติแก่พวกเขาเหล่านั้นโดยไม่อนุญาตให้เราตำหนิการกระทำของพวกเขา ไม่ด่าทอพวกเขา ไม่กล่าวใส่ร้ายต่อพวกเขา
ท่านเราะสูล ได้สอนเราในหะดีษบทหนึ่งว่า
"لا تسُبُّوا أصْحابِي لا تسُبُّوا أصْحابِي فوَ الَّذي نفْسِي بِيدِه لو مأنَّ أحَدَكمْ أنْفَقَ مثلَ أُحُدٍ ذهَباً ما أدْرَكَ مدَّ أحدِهِم ولا نصِيفَه" (رواه البخاري)
“พวกเจ้าทั้งหลายอย่าด่าทอบรรดาเศาะหาบะฮ์ของฉัน พวกเจ้าทั้งหลายอย่าด่าทอเศาะหาบะฮ์ของฉันทั้งหลาย
ฉันขอสาบานด้วยพระองค์อัลลอฮ์ ซึ่งชีวิตของฉันอยู่ในกำมือของพระองค์ว่า
หากคนใดคนหนึ่งในหมู่พวกเราได้ใช้จ่ายทรัพย์สินมากมายก่ายกองที่เป็นทอง ซึ่งมีน้ำหนักเยี่ยงภูเขาอุฮุด
จะไม่เท่ากับหนึ่งลิตร หรือครึ่งลิตรทองที่พวกเขา(เศาะหาบะฮ์)ได้ทุ่มเทเสียสละ”
เหตุผลเพราะว่าการเสียสละของพวกเขาในยามที่พวกเขามีจำนวนและผู้สนับสนุนพวกเขามีจำนวนเช่นเดียวกัน มันมีความหมายมหาศาล
ในหะดีษอีกบทหนึ่งท่านเราะสูล ได้กล่าวว่า
"اللهَ اللهَ في أصْحابِي ومَن آذاهمْ فقد آذانِي ومَن آذانِي فقد آذَى اللهَ تبارَكَ وتعالَى" (رواه أحمد والترمِذي)
“จงกลัวอัลลอฮ์ จงกลัวอัลลอฮ์ในการด่าทอบรรดาเศาะหาบะฮ์ของฉัน ใครที่ทำให้พวกเขาเจ็บใจหมายความว่า คนนั้นทำให้ฉันเจ็บใจด้วย
และใครที่ทำให้ฉันเจ็บใจ ก็หมายความว่าเขาได้ทำให้อัลลอฮ์ เจ็บใจด้วย”
และขอจบคุฏบะฮ์วันนี้ด้วยคำสั่งเสียจากเศาะหาบะฮ์ท่านหนึ่งคือ อับดุลลอฮ์ บิน มัสอูด ที่กล่าวว่า
مَن كانَ مسْتَنًّا فلْيسْتنِّ بِمَن قد ماتَ ، فإنَ الحيَّ لا يؤمَنُ عليهِ الفتْنَة ، أولئِك أصْحابُ محمدٍ ، كانوا أفضَلَ هذه الأمة ، أبرُّها قلوباً ، أعمَقُها علْماً ، وأقَلُها تكَلُّفاً ، اختارهمُ اللهُ لِصُحْبةِ نبِيِّه ولإقامةِ دينِه ، فاعرِفوا لَهمْ فضْلَهم (الرحيق المختوم/190)
“ผู้ใดที่อยากจะตามสุนนะฮ์ของท่านเราะสูล ก็จงตามสุนนะฮ์ของบรรดาเศาะหาบะฮ์ที่ได้ล่วงลับไปแล้วด้วย
เพราะผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จะไม่พ้นจาก ฟิตนะฮ์ บรรดาเศาะหาบะฮ์ คือ ผู้ร่วมสมัยกับท่านเราะสูล
เป็นบุคคลที่มีความประเสริฐที่สุด เป็นผู้ที่มีความรู้ลึกซึ้งมากที่สุด เป็นผู้ที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายที่สุด
พระองค์อัลลอฮ์ได้เลือกพวกเขาให้สนับสนุนท่านเราะสูลและดำรงไว้ซึ่งศาสนาของพระองค์ ดังนั้น พวกเจ้าจงยอมรับความประเสริฐของพวกเขา”
