หน้าที่..ที่ถูกละเลย

โดย... อ.วิทยา  วิเศษรัตน์

         หากสมาชิกจากครอบครัวไม่ได้รับการบ่มเพาะในเรื่องศีลธรรม คุณธรรม เมื่อก้าวเข้าสู่สังคมไม่ว่าจะไปทำหน้าที่อะไรก็จะนำเอาพฤติกรรมแสดงออกที่เสมือนด้ามขวานที่ไม่ได้ถูกขัดเกลา  ดังนั้นการพูดจาในสถานที่อันทรงเกียรติ จึงไม่มีเกียรติ มีแต่การจาบจ้วง การประจาน คำพูดที่หยาบคาย ข้อมูลที่เป็นเท็จ เพียงเพื่อมุ่งเอาชนะ และจ้องทำลายฝ่ายตรงกันข้าม

         แกนนำที่มาจากศิษย์วัดจะไม่มีให้เห็นอีกต่อไปเมื่อคุณค่าทางศีลธรรมไม่เป็นที่ยอมรับ แต่มีอำนาจเงินมาแทนที่ คนชั่ว คนโกงถูกมองข้ามเพราะปัจจัย  ทรัพย์สินจึงมีบารมีมากกว่าคุณธรรมความดีที่กินไม่ได้ เชโกวารา จึงกลายเป็นภาพอันเลือนลางในสายตาของคนรุ่นใหม่ และคงไม่มีใครอยากหนีไปนอนป่า เหมือนกับนักศึกษารุ่นพี่อย่างแน่นอน

        อุดมการณ์ในการแบ่งแยกดินแดนกำลังเป็นภาพที่เป็นเพียงเงา เมื่อธนาธิปไตย(เงินเป็นใหญ่)เข้าไปแทนที่ชาตินิยม หรือศาสนานิยม มันเป็นเพียงการเคาะกะลาให้สุนัขหิวข้าวหิวน้ำเท่านั้น

         มีเรื่องเล่าว่าเมื่อนายตำรวจยศพลตรีคนหนึ่ง เมื่อใดที่นั่งรถยนต์ผ่าน"เทือกเขาบูโด" จะยกมือไหว้ทุกครั้ง ทำให้ลูกน้องเกิดความสงสัยในตัวเจ้านาย เพราะเทือกเขาบูโดอยู่ในถิ่นของมุสลิม ไม่มีสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ใดๆ แล้วทำไมเจ้านายต้องยกมือไหว้ทุกครั้งไป เพื่อคลี่คลายความสงสัยจึงได้ถามเจ้านายว่า ทำไมท่านต้องไหว้ภูเขา ที่เคยเป็นที่อยู่ของขบวนการแบ่งแยกดินแดน ท่านนายพลจึงตอบว่า "แกเห็นยศนายพลของฉันไหม ที่ได้ใหญ่โตทุกวันนี้ก็เพราะภูเขาลูกนี้แหละ"

          ขอให้ท่านผู้อ่านคิดเอาเองว่า นายตำรวจท่านนี้ได้ยศนายพลได้อย่างไร จึงเป็นเหตุให้ท่านยกมือไหว้ทั้งๆที่ไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆตั้งอยู่ คิดได้ พูดได้ เพราะอำนาจเถื่อนกำลังจะหมดไป

มุสลิมมีหลักยึดที่ทำให้เกิดอุเบกขานั้นคือ ความเลวร้ายที่เกิดจากตัวของเราเอง เพราะพวกเรา.....

ละเลยหน้าที่ต่ออัลลอฮ์

- ไม่ละหมาด

- ไม่ถือศีลอด

- ไม่แบ่งปันในการบริจาค

- ไม่ใช้กันให้ทำความดี

- ไม่ห้ามปรามในการทำความชั่ว

ละเลยหน้าที่ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

- ไม่เมตตา

- ไม่กรุณา

- เห็นแก่ตัว

- ไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

- มีแต่เบียดเบียน

- ใช้ชีวิตต่างคนต่างอยู่

- ไม่มีผู้นำ ไม่มีผู้ตาม

- ตัดญาติขาดมิตร

         เมื่อใดที่บารมีของมนุษย์อยู่ที่การมีทรัพย์ ไม่ใช่การมีน้ำใจ สังคมจะมีแต่ความอ่อนแอและขาดเอกภาพ สุดท้ายก็จะกลายเป็นเหยื่อของศัตรู

ศัตรูที่ร้ายกาจ คือ ศัตรูของตัวเอง นั่นก็คือ "การมักมากในกาม"

เอกสารข่าวมูลนิธิเพื่อศูนย์กลางอิสลามแห่งประเทศไทย