คุณค่าความประเสริฐของการเตาบะฮ์

 

มุหัมมัด บิน อับดุรเราะห์มาน อัน-นูชาน : เขียน
 
 

1. การเตาบะฮ์ เป็นสาเหตุที่ทำให้อัลลอฮ์รัก  

 

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า 
 

“แท้จริงอัลลอฮ์ทรงชอบบรรดาผู้สำนึกผิด กลับเนื้อกลับตัว และทรงชอบบรรดาผู้ที่ทำตนให้สะอาด” 
 

(อัลบะกอเราะ :22)


 

2. การเตาบะฮ์ เป็นสาเหตุของการได้รับชัยชนะ 

 

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า 
 

“และพวกกเจ้าทั้งหลายจงขอลุแก่โทษต่ออัลลอฮ์เถิด โอ้ บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย เพื่อว่าพวกเจ้าจะได้รับชัยชนะ” 
 

(อันนูร :31)
 

3. การเตาบะฮ์ เป็นสาเหตุของการตอบรับอามั้ล และได้รับการอภัยโทษจากความผิดทั้งหลาย 

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า 

“และพระองค์คือผู้ทรงรับการขออภัยโทษจากปวงบ่าวของพระองค์ และทรงอภัยจากความผิดทั้งหลาย”

(อัช-ชูรอ :25)  

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า  

"และผู้ใดกลับเนื้อกลับตัวและกระทำความดี แท้จริงเขากลับเนื้อกลับตัวเข้าหาอัลลอฮ์อย่างจริงจัง "

(อัล-ฟุรกอน :71)

4. การเตาบะฮ์ เป็นสาเหตุที่ทำให้ได้เข้าสวรรค์ และรอดพ้นจากไฟนรก  

อัลลอฮฺ ได้ตรัสความว่า

        “ภายหลังจากพวกเขา ชนรุ่นชั่วก็ได้สืบต่อมา พวกเขาได้ทิ้งละหมาด และปฏิบัติตามความใคร่ ต่อมาพวกเขาก็จะประสบความหายนะ  เว้นแต่ผู้ขอลุแก่โทษและศรัทธา และกระทำความดี ชนเหล่านั้นจะได้เข้าสวนสวรรค์และพวกเขาจะไม่ได้รับความอธรรมแต่อย่างใด” 

(มัรยัม:59-60)
 

5. การเตาบะฮ์  เป็นสาเหตุของการได้รับอภัยโทษ และได้รับความเมตตาจากอัลลอฮ์

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า  

        “และบรรดาผู้ที่กระทำสิ่งที่ชั่ว แล้วสำนึกผิดกลับตัวหลังจากนั้น และศรัทธาแล้วไซร้ แท้จริงพระเจ้าของเจ้านั้น หลังจากนั้น แล้ว แน่นอนย่อมเป็นผู้ทรงอภัยโทษทรงเอ็นดูเมตตา” 

(อัล-อะรอฟ:153)

6. การเตาบะฮ์  เป็นสาเหตุที่ทำให้ความชั่วถูกเปลี่ยนเป็นความดี     

อัลลอฮ์ ได้ตรัสความว่า 

        “และผู้ใดกระทำเช่นนั้น เขาจะได้พบกับความ ผิดอันมหันต์ การลงโทษในวันกิยามะฮฺจะถูกเพิ่มขึ้น เป็นสองเท่าสำหรับเขา และเขาจะอยู่ในนั้น อย่างอัปยศ 

        เว้นแต่ผู้ที่กลับเนื้อกลับตัวและศรัทธาและประกอบการงานที่ดี เขาเหล่านั้นแหละ อัลลอฮฺจะทรงเปลี่ยนความชั่วของพวกเขาเป็นความดี และอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ ” 

(68 -70)
 

7. การเตาบะฮ์  เป็นสาเหตุของการได้รับทุกๆความดีงาม   

อัลลอฮฺ ได้ตรัสความว่า 

“และหากพวกเจ้า สำนึกผิด และกลับตัว มันก็เป็นสิ่งดีแก่พวกเจ้า"

 (เตาบะฮ์ : 3 ) 

"และหากพวกเขาสำนึกผิดกลับเนื้อกลับตัว ก็เป็นสิ่งดีแก่พวกเขา”  

(เตาบะฮ์ : 74)

8. การเตาบะฮ์  เป็นสาเหตุที่จะได้มาซึ่งอีหม่านและรางวัลอันยิ่งใหญ่  

อัลลอฮฺ ได้ตรัสความว่า 

         “นอกจากบรรดาผู้ที่สำนึกผิดกลับตัว และปรับปรุงแก้ไข และยึดมั่นต่ออัลลอฮฺ และได้มอบการอิบาดะฮ์ของพวกเขาให้แก่อัลลอฮฺโดยสิ้นเชิง ชนพวกนี้แหละจะร่วมอยู่กับบรรดาผู้ศรัทธาและอัลลอฮฺจะทรงประทานแก่ผู้ศรัทธาทั้งหลายซึ่งรางวัลอันยิ่งใหญ่” 

(อัน-นิซาอฺ :146 )
 

9. การเตาบะฮ์  เป็นสาเหตุของการประทานความบะรอกะจากฟากฟ้า และการได้รับการเพิ่มพูนพลังเป็นทวีคูณ 

อัลลอฮฺ ได้ตรัสความว่า 

         “และโอ้กลุ่มชนของฉันเอ๋ย ! จงขออภัยโทษต่อพระเจ้าของพวกท่าน แล้วจงกลับเนื้อกลับตัวต่อพระองค์ พระองค์จะส่งเมฆ(น้ำฝน) มาเหนือพวกท่าน ให้หลั่งน้ำฝนลงมาอย่างหนัก และจะทรงเพิ่มพลังเป็นทวีคุณให้แก่พวกท่าน และพวกท่าน และพวกท่านอย่าผินหลังโดยเป็นผู้กระทำผิด” 

(ฮูด:52)

10. การเตาบะฮ์  เป็นสาเหตุที่ทำให้มลาอีกะขอดุอาฮฺแก่ผู้ที่เตาบะฮ์ 

อัลลอฮฺ ได้ตรัสความว่า 

         “บรรดาผู้แบกบัลลังก์ และผู้ที่อยู่รอบ ๆ บัลลังก์ ต่างก็แซ่ซ้องสดุดีด้วยการสรรเสริญพระเจ้าของพวกเขา และศรัทธาต่อพระองค์ และอภัยโทษให้แก่บรรดาผู้ศรัทธา 

        ข้าแต่พระเจ้าของเรา พระองค์ท่านทรงแผ่ความเมตตาและความรอบรู้ไปทั่วทุกสิ่ง ขอพระองค์ทรงโปรดอภัยแก่บรรดาผู้ลุแก่โทษ และดำเนินตามแนวทางของพระองค์ท่าน และทรงคุ้มครองพวกเขาให้พ้นจากการลงโทษแห่งไพนรก”

 (ฆอฟิร :7)

11. การเตาบะฮ์ เป็นการเชื่อฟังอัลลอฮฺ 

อัลลอฮฺ ได้ตรัสความว่า 

“และอัลลอฮฺ ทรงปรารถนาที่จะอภัยโทษให้แก่พวกเจ้า”  

(อัน-นิซาอ์:27)   

เพราะผู้ที่เตาบะฮ์กระทำสิ่งที่อัลลอฮฺทรงรักและพอพระทัย
 

12. แท้จริงอัลอฮฺทรงดีใจการที่บ่าวคนหนึ่งได้เตาบะฮ์ตัว  

ท่านรอซูล ได้กล่าวว่า  

          “อัลลอฮฺทรงดีใจต่อการกลับตัว (เตาบะฮฺ) ของบ่าวของพระองค์ในขณะที่เขาทำการกลับตัว (เตาบะฮฺ) ยิ่งกว่าคนหนึ่งคนใดในกลุ่มพวกท่านซึ่งได้นั่งอยู่บนสัตว์พาหนะของเขาในแผ่นดินที่ว่างเปล่าไกลโพ้น แล้วมันก็หลุดหนีไปโดยที่อาหารและน้ำดื่มติดไปด้วย เขาหมดหวังที่จะได้เจอมันอีก แล้วเขาก็ไปลงนอนใต้ร่มเงาไม้ในสภาพที่หมดหวังจะเจอกับพาหนะของเขา และในขณะที่เขาอยู่ในสภาพนั้น ทันใดนั้นมันก็มายืนปรากฏอยู่ต่อหน้าเขา แล้วเขาก็จับเชือก และได้กล่าวเนื่องจากความดีใจอย่างที่สุดว่า โอ้อัลลอฮฺพระองค์เป็นบ่าวของฉัน และฉันเป็นพระเจ้าของพระองค์ เขาพูดผิดอันเนื่องจากความหลงดีใจอย่างที่สุด” 

(บันทึกโดย มุสลิม และ อัล-บุคอรีย์)  

อบูมุฮัยมิน อับดุลมุหฺซิน บิน ฏอลิบ บิน อิดรีส อัล-มุนซีรีย์ : ถอดความ

 

ที่มา : http://www.saaid.net/rasael/538.htm