การตั้งภาคี คำนิยาม
  จำนวนคนเข้าชม  9271


การตั้งภาคี(อัลชิรกฺ) คำนิยาม

เรียบเรียง : อิสมาอีล กอเซ็ม 

 

          การตั้งภาคี ก็คือ การให้หุ้นส่วนต่ออัลลอฮฺ ไม่ว่าจะหุ้นส่วนในการเป็นพระเจ้าของพระองค์ หรือหุ้นส่วน ในเรื่องการเคารพภักดีต่อพระองค์ ส่วนใหญ่การตั้งภาคีมักจะเกิดขึ้น ในเรื่องของการเคารพภักดีต่อพระองค์ เช่น การวิงวอนขอผู้อื่นพร้อมกับการขอต่ออัลลอฮฺ  หรือ การมอบการเคารพภักดีอย่างหนึ่งอย่างใดแก่ผู้อื่น จากชนิดต่างๆของการเคารพภักดี เช่น การเชือด การบนบาน ความกลัว ความหวัง ความรัก การตั้งภาคีคือบาปที่ใหญ่ที่สุด ด้วยประการดังต่อไปนี้ 

  

          1.♦ นำสิ่งที่ถูกสร้างไปเปรียบเทียบแก่ผู้สร้าง ในสิ่งที่เรื่องเฉพาะของพระเจ้าที่ถูกเคารพภักดี ใครที่ได้มีการนำสิ่งอื่นหุ้นส่วนกับอัลลอฮฺ  ก็เท่ากับเขานำสิ่งนั้นเสมอเหมือนอัลลอฮฺ  ถือว่าเป็นการอธรรมที่ใหญ่หลวงมาก 

"เพราะแท้จริง การตั้งภาคีนั้นเป็นความผิดอย่างมหันต์ โดยแน่นอน“

(لقمان13)

          การอธรรม คือการวางสิ่งหนึ่งไว้ในที่ ที่ไม่ใช่ที่ของมัน ใครที่เคารพภักดีสิ่งอื่นนอกเหนือจากอัลลอฮฺ  แท้จริงเขาได้มอบอิบาดะห์ให้แก่ผู้อื่น และมอบการอิบาดะห์แก่ผู้ที่ไม่สมควรมอบให้ ถือว่าเป็นการอธรรมที่ใหญ่หลวงมาก 

  

          2.♦ แท้จริงอัลลอฮฺ  ได้บอกไว้ว่า พระองค์จะไม่อภัยให้แก่บุคคลที่ไม่ได้กลับตัวละทิ้งการตั้งภาคีต่อพระองค์ 

"แท้จริงอัลลอฮฺ จะไม่ทรงอภัยโทษให้แก่การที่สิ่งหนึ่งจะถูกให้มีภาคีขึ้นแก่พระองค์

และพระองค์ทรงอภัยให้แก่สิ่งอื่นจากนั้นสำหรับผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ "

 (النساء 48 )

 

           3.♦ แท้จริงอัลลอฮฺ  ได้บอกว่า พระองค์ห้ามสวรรค์แก่ผู้ที่ตั้งภาคีต่อพระองค์ และเขาจะต้องอยู่ในนรกญะฮันนัมตลอดกาล 

"แท้จริงผู้ใดให้มีภาคีแก่อัลลอฮ์ แน่นอน อัลลอฮ์จะทรงให้สวรรค์เป็นที่ต้องห้ามแก่เขา

 และที่พำนักของเขานั้นคือนรก และสำหรับบรรดาผู้อธรรมนั้นย่อมไม่มีผู้ช่วยเหลือใด ๆ"

 ( المائدة 72)

 

          4.♦ แท้จริงการตั้งภาคีนั้น มันจะมาทำให้การงานทั้งหมดเป็นโมฆะ  

"และหากเขาได้ให้มีภาคีขึ้นแล้ว แน่นอนสิ่งที่พวกเขาเคยกระทำกันมา ก็สูญสิ้นไปจากพวกเขา"

( الأنعام 88)

"และโดยแน่นอน ได้มีวะฮียฺมายังเจ้า (มุฮัมมัด) และมายังบรรดานะบีก่อนหน้าเจ้า

หากเจ้าตั้งภาคี (กับอัลลอฮฺ) แน่นอนการงานของเจ้าก็จะไร้ผล และแน่นอนเจ้าจะอยู่ในหมู่ผู้ขาดทุน "

( الزمر 65)

 

          5.♦ แท้จริงผู้ที่ตั้งภาคี เลือดและสมบัติของเขาหะลาล 

"ก็จงประหัตประหารมุชริกเหล่านั้น ณ ที่ใดก็ตามที่พวกเจ้าพบพวกเขา และจงจับพวกเขา

และจงล้อมพวกเขา และจงนั่งสอดส่องพวกเขาทุกจุดที่สอดส่อง"

( التوبة 5)

 ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า 

     "ฉันได้ถูกใช้ ให้ทำการต่อสู้กับผู้คน จนกระทั่งพวกเขากล่าวคำว่า "ไม่มีพระเจ้าที่ถูกเคารพโดยแท้จริงนอกจากอัลลอฮฺ  "

     เมื่อพวกเขาได้กล่าวคำนั้น พวกเขาได้ได้รับการปกป้องจากฉัน เลือดเนื้อของพวกเขา และทรัพย์สินของพวกเขา เว้นแต่สิทธิของมัน"

 

          6.♦ แท้จริงการตั้งภาคี คือบาปที่ใหญ่ที่สุด 

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮูอะลัยอิวะสัลลัมไดกล่าวว่า "เอาไหมฉันจะบอกถึงบาปที่ใหญ่ที่สุด ? "

พวกเรากล่าวว่า "ครับท่านเราะสูลุลลอฮฺ "

ท่านนบี  ได้กล่าว "การตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ  และการเนรคุณต่อพ่อแม่ "

 

ท่านอิบนุลก็อยยิม  บอกไว้ว่า

          อัลลอฮฺ ซุบหานาฮูวาตาอาลา ได้บอกไว้ แท้จริงจุดประสงค์ ของการสร้างและการใช้นั้น ก็เพื่อที่จะได้รู้จัก พระนามต่างๆของพระองค์ และคุณลักษณะต่างของพระองค์ และให้ทำการเคารพภักดีต่อพระองค์เพียงองค์เดียว และให้ดำรงความยุติธรรมแก่ผู้คน และความยุติธรรม ซึงชั้นฟ้าต่างๆและผืนแผ่นดินได้ดำรงไว้

"โดยแน่นอนเราได้ส่งบรรดาร่อซูลของเราพร้อมด้วยหลักฐานทั้งหลายอันชัดแจ้ง

และเราได้ประทานคัมภีร์ และความยุติธรรมลงมา พร้อมกับพวกเขา เพื่อมนุษย์จะได้ดำรงอยู่บนความเที่ยงธรรม"

 ( الحديد 25 )

          อัลลอฮฺ ซุบหานาฮูวาตาอาลา ได้บอกไว้ว่า พระองค์ได้ส่งบรรดารอซูลของพระองค์มานั้น เพื่อให้ผู้คนได้ดำรงไว้ซึงความยุติธรรม และความยุติธรรมที่สำคัญที่สุด คือการให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ  ถือว่าเป็นสุดยอดของความยุติธรรม เพราะการตั้งภาคีนั้นคือการอธรรม ดังคำดำรัสของอัลลอฮฺตาอาลา 

"เพราะ แท้จริงการตั้งภาคีนั้นเป็นความผิดอย่างมหันต์ โดยแน่นอน“

 ( لقمان 13 )

 

          การตั้งภาคี คือการอธรรมที่สุด และ การให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ  คือความยุติธรรมที่สุด และสิ่งที่มันค้านกับจุดประสงค์สูงสุด (การให้เอกภาพ) ถือว่า เป็นบาปที่ใหญ่ที่สุด ดังนั้นเมื่อการตั้งภาคี ค้านกับจุดประสงค์สูงสุด ก็ถือว่ามันคือบาปใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย อัลลอฮฺ  ได้ห้ามสวรรค์แก่ผู้ที่ตั้งภาคีทุกคน และเลือดเนื้อและสมบัติของเขาเป็นที่หะลาล แก่บรรดาผู้ที่เป็นผู้ที่ให้เอกภาพต่ออัลลอฮฺ 

 

          โดยที่พวกเขาได้ไปยึดบรรดาสิ่งที่ถูกนำมาเป็นภาคี ในสภาพที่เขาเป็นบ่าวของพวกมัน และได้ละทิ้งการเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺ  และอัลลอฮฺ  ปฏิเสธที่จะตอบรับการงานของบุคคลที่ตั้งภาคีต่อพระองค์ และไม่รับการขอความช่วยเหลือต่อพระองค์ด้วย และไม่รับการวิงวอนของเขาในโลกหน้าด้วย และไม่รับความหวังของเขาด้วย เพราะว่า ผู้ที่ตั้งภาคี คือผู้เขลาต่ออัลลอฮฺ  ที่สุด จากบรรดาผู้บรรดาคนเขลา โดยที่เขาได้นำสิ่งอื่นมาเสมอเหมือนกับผู้ที่สร้างเขามา ดังกล่าวนั้นถือว่าเป็นการกระทำที่เขลาที่สุด และถือว่าเป็นการอธรรมที่สุด ถึงแม้ว่าในความเป็นจริงผู้ตั้งภาคีไม่สามารถจะอธรรมต่ออัลลอฮฺ ได้ จริงๆแล้วการกระทำของเขาคือ การอธรรมต่อตัวของเขาเอง 

 

          7.♦ แท้จริงการตั้งภาคีนั้น คือความบกพร่องและการมีข้อตำหนิ ซึ่งอัลลอฮฺ  นั้นบริสุทธิ์จากสิ่งทั้งสองนั้น ดังนั้นใครได้ตั้งภาคีต่ออัลลอฮฺ  แท้จริงเขาได้มายืนยันให้อัลลอฮฺ  มีในสิ่งที่พระองค์บริสุทธิ์จากมัน ถือว่ามันเป็นการฝ่าฝืนและดื้อดึงต่ออัลลอฮฺ  ที่สุด