ลิ้นต้องยืนหยัด
  จำนวนคนเข้าชม  1967


ลิ้นต้องยืนหยัด

 

อะลิฟ เต่าพาลี

 

          ความอีหม่านศรัทธานั้นต้องเกิดขึ้นจาก 3 สิ่งด้วยกัน คือ การพูดด้วยลิ้น (การเปล่งวาจา) และการปฏิบัติด้วยกับร่างกาย (การทำอิบาดะฮฺ) และมันทั้งสองจะบ่งบอกถึงสิ่งที่ผูกผันกันกับสิ่งที่อยู่ภายใน ก็คือ ความเชื่อมั่นของหัวใจ ทั้ง 3 สิ่งต้องผูกผันกันจะขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไปเสียไม่ได้

 

จากท่านอนัส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ท่านนบีย์ ศอลลัลลอฮุอะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า

 

لَا يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ وَلَا يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ

(أحمد برقم 13048، وحسنه الألباني في الصحيحة برقم 2841)

 

อีหม่าน(ความศรัทธา)ของบ่าวคนหนึ่งจะไม่ยืนหยัดจนกว่าหัวใจของเขาจะยืนหยัด

และหัวใจของเขาจะไม่ยืนหยัดจนกว่าลิ้นของเขาจะยืนหยัด (พูดในสิ่งที่ดีงาม)”

(บันทึกโดย อิมามอะหฺมัดเลขที่ 13048 ชัยค์อัล-อัลบานีย์ได้กล่าวว่า หะดีษหะสัน ในอัศ-เศาะฮีหะฮฺ หมายเลข 2841)

 

          ดังนั้นอีหม่านของคนๆ หนึ่งจะยังไม่ยืนหยัดจนกว่าหัวใจของเขาจะยืนหยัด คือการที่หัวใจของเขาถูกเติมเต็มไปด้วยความรักต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา รักในการเชื่อฟังภักดีต่อพระองค์ และมีหัวใจที่รังเกียจในการกระทำที่ฝ่าฝืนต่อพระองค์ 

 

          ♥ และหัวใจ จะไม่ดีงามจนกว่าเขาจะมีความมั่นคงในหัวใจด้วยกับความรู้เกี่ยวกับอัลลอฮฺและบรรดาคุณลักษณะ(ซิฟัต)และพระนามต่างๆของพระองค์ และความรักต่อพระองค์ และความกลัว ความยำเกรงต่อพระองค์ และการมุ่งหวังจากพระองค์ และการมอบหมายต่อพระองค์ เพราะนี่คือ อัต-เตาฮีด ที่แท้จริง ดังนั้นหัวใจจะไม่มีความดีงามใดๆ นอกจากมันจะถูกเติมเต็มด้วยสิ่งดังกล่าวนี้

 

          ♥ และหัวใจของเขาจะไม่ยืนหยัดจนกว่าลิ้นของเขาจะยืนหยัด คือ หมายถึงลิ้นที่มันบิดไปบิดมา (พูดไม่จริง พูดไม่ตรง โกหก ใส่ร้าย พูดในสิ่งไม่ดี ฯลฯ) เมื่อลิ้นเป็นเช่นนั้นก็จะทำให้หัวใจไม่สามารถยืนหยัด และก็จะส่งผลกระทบต่อร่างกายด้วย เพราะมันเป็นสิ่งที่มีความผูกผันต่อกัน

 

จาก ท่านอบีสะอีด อัล-คุดรีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวว่า

 

إِذَا أَصْبَحَ ابْنُ آدَمَ فَإِنَّ الْأَعْضَاءَ كُلَّهَا تُكَفِّرُ اللِّسَانَ فَتَقُولُ اتَّقِ اللَّهَ فِينَا فَإِنَّمَا نَحْنُ بِكَ فَإِنْ اسْتَقَمْتَ اسْتَقَمْنَا وَإِنْ اعْوَجَجْتَ اعْوَجَجْنَا

(الترمذي برقم 2407، وحسنه الألباني في صحيح الترغيب 2871)

 

    “เมื่อลูกหลานอาดัมตื่นขึ้นมาตอนเช้า อวัยวะทุกส่วนจะกล่าวด้วยความนอบน้อมต่อลิ้นว่า จงยำเกรงต่ออัลลอฮฺ ด้วยการให้สิทธิต่อพวกเราเถิด เพราะพวกเรานั้นถูกผูกมัดด้วยตัวของเจ้า 

     หากตัวเจ้ายืนหยัดมั่นคงพวกเราก็จะยืนหยัดมั่นคงไปด้วย แต่หากว่าตัวเจ้าพลัดหลง(ออกจากเส้นทางที่เที่ยงตรง) พวกเราก็จะพลัดหลงตามไปด้วยเช่นกัน” 

(บันทึกโดยอัต-ติรมิซีย์ หมายเลข 2407 ชัยค์อัล-อัลบานีย์กล่าวว่าเป็นหะดีษหะสัน ในเศาะฮีหฺ อัต-ตัรฆีบ 2871)

 

          ดังนั้นจงระวังลิ้นของเราให้ดี ดังที่ท่านรอซูลุลลอฮฺ ศอลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ได้เตือนเราไว้ว่า  จาก ท่านสุฟยาน อัษ-ษะเกาะฟีย์ เล่าว่า เขาได้พูดกับท่านรอซูลุลลอฮฺ ศอลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ว่า

 

قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ حَدِّثْنِي بِأَمْرٍ أَعْتَصِمُ بِهِ، قَالَ : «قُلْ رَبِّيَ اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقِمْ»، قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَخْوَفُ مَا تَخَافُ عَلَيَّ؟، فَأَخَذَ بِلِسَانِ نَفْسِهِ ثُمَّ قَالَ : «هَذَا» [رواه الترمذي برقم 2410]

 

โอ้ ท่านรอซูลุลลอฮฺ ท่านกรุณาบอกฉันสักเรื่องหนึ่งเพื่อที่ฉันจะได้ถือปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัดด้วยกับมัน

ท่านรอซูล จึงกล่าวว่าเจ้าจงกล่าวเถิดว่า พระเจ้าของฉันคืออัลลอฮฺ แล้วจากนั้นก็จงยืนหยัด(อย่างมั่นคงในศาสนา)”

ฉันกล่าวว่า โอ้ ท่านรอซูลุลลอฮฺ สิ่งใดที่ท่านเกรงว่ามันเป็นสิ่งน่ากลัวที่สุดบนตัวฉัน ?" 

ท่านได้ชี้ไปที่ ลิ้นของท่าน แล้วกล่าวว่านี้แหล่ะ

(บันทึกโดย อัต-ติรมิซียฺ เลขที่ : 2410)

 

          หากผู้ใดที่ลิ้นของเขายืนหยัดและปฏิบัติตามคำกล่าวนั้น จงดีใจเถิด เพราะอัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงสัญญาไว้ด้วยกับการตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ให้กับพวกท่าน ดังที่พระองค์ทรงตรัสไว้ว่า

 

إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ

 

     “แท้จริงบรรดาผู้กล่าวว่าอัลลอฮฺ คือ พระเจ้าของพวกเรา แล้วพวกเขาก็ยืนหยัดตามคำกล่าวนั้น มะลาอิกะฮฺจะลงมาหาพวกเขา

     (โดยกล่าวกับพวกเขาว่า) พวกท่านอย่าหวาดกลัวและอย่าเศร้าสลดใจแต่จงต้อนรับข่าวดี คือ สวนสวรรค์ซึ่งพวกเจ้าได้ถูกสัญญาไว้

 ( ฟุศศิลัต:30 )

 

          คือ บรรดาผู้ที่กล่าวว่า อัลลอฮฺ ตะอาลา คือพระเจ้าของเราเพียงหนึ่งเดียว และไม่มีภาคีใดๆสำหรับพระองค์ หลังจากนั้นพวกเขาก็ยืนหยัดบนการปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระองค์ บรรดามะลาอิกะฮฺแห่งความตายก็จะถูกส่งลงมายังพวกเขาและกล่าวว่า พวกท่านจงอย่าได้กลัวความตายและสิ่งที่มาหลังจากมัน และอย่าได้เสียใจจากสิ่งที่พวกท่านทิ้งมันไว้ข้างหลังจากเรื่องราวของโลกดุนยา และจงต้อนรับข่าวดีด้วยกับสวนสวรรค์ที่พวกท่านได้ถูกสัญญาไว้ด้วยกับมัน (อัตตัฟสีร-อัลมุยัสสัร)

 

          เราขอความช่วยเหลือความเมตตาและความโปรดปรานต่ออัลลอฮฺ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ให้เราได้มีลิ้น หัวใจ ร่างกายที่ยืนหยัด เพื่อให้เราได้มีความศรัทธามั่นในศาสนาของพระองค์