บันทึกแห่ง ’สัจธรรม’ 23

(เมื่อความตายมาถึง)

 

แปลเรียบเรียง...เพจบันทึกฮัก

 

ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัมกล่าวว่า :

 

     "มีอยู่ 2 ประการที่มนุษย์ต่างรังเกียจ นั่นคือ

     รังเกียจความตาย และการตายยังนับว่าดีสำหรับผู้ศรัทธา ยิ่งกว่าการต้องประสบกับฟิตนะฮฺ

     และรังเกียจการมีทรัพย์สินน้อย และการมีทรัพย์สินน้อยนั้น การสอบสวนคิดบัญชีก็ย่อมน้อยกว่าด้วยเช่นเดียวกัน" 

(บันทึกโดย อิมามอะฮฺมัด)

 

 

 

อิบนุ อุษัยมีน -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-

 

     บทบาทของมลาอิกะฮฺในการดึงวิญญาณออกจากร่างเมื่อความตายมาถึง

"แท้จริงเราเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺ และแท้จริงเราจะกลับคืนสู่พระองค์"

     "แท้จริงมลาอิกะฮฺแห่งความตาย (มะละกุลเมาตฺ) นั้นมีผู้ช่วย ที่ช่วยในการดึงวิญญาณออกจากร่าง จนกระทั่งถึงคอหอย (ฮุลกูม)

     แล้วเมื่อพวกเขานำวิญญาณมาถึงคอหอยแล้ว มะละกุลเมาตฺจะเป็นผู้จับวิญญาณนั้นไว้

อัลลอฮฺทรงให้การตายเป็นสิ่งที่ถูกอ้างถึงพระองค์

และทรงอ้างถึงบรรดามลาอิกะฮฺ

และยังทรงอ้างเฉพาะมลาอิกะฮฺท่านเดียว (มะละกุลเมาตฺ) ด้วยเช่นกัน

ดังที่พระองค์ตรัสว่า:

"อัลลอฮทรงให้วิญญาณตายลงเมื่อถึงเวลาตายของมัน"

(อัซซุมัร 42)

และยังตรัสว่า:

"จงกล่าวเถิดว่า มะละกุลเมาตฺ ผู้ซึ่งได้รับมอบหมายเกี่ยวกับพวกเจ้า จะเอาชีวิตของพวกเจ้าไป"

(อัซซัจญฺดะฮฺ 11)

และยังตรัสอีกว่า:

"เมื่อความตายมาถึงคนใดคนหนึ่งในหมู่พวกเจ้า

บรรดามลาอิกะฮฺของเรา ก็จะเอาชีวิตของเขาไป โดยพวกเขาจะไม่ละเลยแม้แต่น้อย"

(อัลอันอาม 61)

ไม่มีความขัดแย้งระหว่างอายะฮฺเหล่านี้เลย !

การที่อัลลอฮฺทรงอ้างถึงพระองค์เองนั้น เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นด้วยพระบัญชาของพระองค์

การที่อ้างถึงบรรมลาอิกะฮฺ เพราะพวกเขาคือผู้ช่วยของมะละกุลเมาตฺ

และการที่อ้างถึงมะละกุลเมาตฺเพียงท่านเดียว เพราะเขาคือผู้รับผิดชอบโดยตรงในการดึงวิญญาณออกจากร่าง

[الشرح الممتع] (314-315/ 5)].

 

 

 

 อิบนุ ร่อญับ อัลฮัมบะลียฺ  -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-

 

     ระวังชีวิตหลังความตายและควรตระหนักถึงวันฟื้นคืนชีพ

          ผู้ใดก็ตามที่พินิจพิจารณาเรื่องนี้อย่างจริงจัง แน่นอนว่าเขาจะเกิดความกังวล (จากความใหญ่หลวงของความรับผิดชอบ) เพราะมนุษย์จะต้องเผชิญกับเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวหลายประการ 

     เช่น ความน่าสะพรึงกลัวของความตาย , ความน่าสะพรึงกลัวในหลุมฝังศพ , ชีวิตในโลกบัรซัค (ชีวิตระหว่างความตายและวันฟื้นคืนชีพ) , ความหวาดกลัวในวันชุมนุม , การข้ามสะพานศิรอฏ และ การถูกชั่งน้ำหนักของการกระทำ

     และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือ การยืนอยู่ต่อหน้าอัลลอฮฺ -ซุบฮานะฮูวะตะอาลา- และ การตกนรก เกรงกลัวว่าเขาจะต้องอยู่ในนรกตลอดกาล จากการถูกถอดถอนอีหม่านก่อนตาย 

     เมื่อเข้าใจถึงความน่ากลัวของชีวิตหลังความตาย จะทำให้เราไม่ใช้ชีวิตอย่างอย่างประมาท เพราะอัลกุรอานได้กล่าวว่า:

"ไม่มีใครรู้สึกปลอดภัยจากการวางแผนของอัลลอฮฺ นอกจากหมู่ชนที่ขาดทุน"

(อัลอะอฺรอฟ99)

     เมื่อเข้าใจสิ่งต่างๆเหล่านี้แล้ว มนุษย์จะไม่สามารถอยู่นิ่งเฉยได้เลย (หมายถึงเขาจะต้องรีบเร่งทำความดี ออกห่างจากความผิด และใส่ใจกับชีวิตของตัวเองอยู่เสมอ)

          มีผู้หนึ่งได้กล่าวว่า:

"แล้วดวงตาจะนอนหลับได้อย่างไรในขณะที่มันยังไม่รู้ว่าจะตกลงไป ณ ที่ใด?"

 انظر كتاب : المحجة في سير الدلجة

 

 

 

อิบนุ ตัยมียะฮฺ  -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-

 

จงระวังเถิดผู้ที่อธรรมผู้อื่น

"สิทธิของผู้ถูกอธรรมนั้น จะไม่หมดไปเพียงแค่ผู้กระทำสำนึกผิด และนี่คือความจริง

ไม่ว่าจะเป็นผู้ฆ่าคนอื่นหรืออธรรมประเภทอื่นก็ตาม

ผู้ใดสำนึกผิดจากการอธรรม ก็ไม่ทำให้สิทธิของผู้ถูกอธรรมหมดไปด้วยการสำนึกผิดนั้น

แต่การสำนึกผิดที่สมบูรณ์ คือต้องชดเชยให้ผู้ถูกอธรรมในสิ่งที่เขาได้ถูกกระทำ

ดังนั้นสมควรอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เคยอธรรมและสำนึกผิด ควรเร่งสะสมความดีให้มาก

เพื่อว่าเมื่อผู้ถูกอธรรมมาเอาสิทธิของตนในวันอาคิเราะฮฺ เขาจะไม่กลายเป็นผู้ล้มละลาย"

          (ผู้ล้มละลายคือผู้ที่เมื่อถึงวันกิยามะฮฺ จะมาพร้อมกับความดีมากมายแต่เขาเคยด่าว่า ใส่ร้าย กินทรัพย์สินของผู้อื่น และเขาจะถูกเอาความดีของตัวเองไปชดเชยความผิด เมื่อความดีหมดลงก่อนที่จะชดใช้ได้เสร็จสิ้น ก็จะถูกนำความผิดของคนที่เคยอธรรมมาให้กับตัวเขา)

مَجْمُوع الْفَتَاوَى

 

 

 

•┈┈┈••✦✿✦••┈┈┈••┈┈┈••✦✿✦••┈┈┈••┈┈┈••✦✿✦••┈┈┈•