ถ้อยคำแห่งปวงปราชญ์ 133
แปลและเรียบเรียง....เพจวันละหนึ่งความคิด
- เชค ศ่อลาฮ ฆอนิม ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
เมื่อดุนยานี้ทำให้เรายุ่งจนไม่มีเวลา ก็จงทำให้ดุนยานี้ เป็นไปเพื่อศาสนาของเรา
จงลงทุน ใช้จ่ายกับลูก และอย่าได้ตระหนี่ถี่เหนียวในค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับลูกเลย
และเหมือนกับที่เราไม่ได้ตระหนี่กับลูก ในเรื่องการเรียนการศึกษา (ทางโลก) ของเขา
ก็จงอย่าได้ตระหนี่กับลูกในเรื่องศาสนา และบทบัญญัติศาสนาของลูกเลย !
- อิมาม อิบนิ รอญับ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
อัยยาม อัตตัชรี้ก (11 12 13 ซุ้ลฮิจญะฮฺ) เป็นวันที่ประมวลไว้ด้วย ความสุข ความเปรมปรีดิ์แก่บรรดาผู้ศรัทธา
ทั้งความสุขกายด้วยการกิน การดื่ม และความสุขใจ ด้วยการรำลึกและขอบคุณอัลลอฮฺ
และด้วยสิ่งนี้เอง ที่ทำให้ความสุขความเปรมปรีดิ์ครบถ้วนบริบูรณ์
(ละฎออิฟุ้ล มะอาริฟ )
- ท่านฟูฎ็อยล์ อิบนิ้ล อิยาฎ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ-
เครื่องหมายของความมักน้อย สมถะจากดุนยาและผู้คน คือ
การที่ท่านไม่ชอบให้ใคร มาชื่นชมสรรเสริญท่าน และไม่ใส่ใจในคำวิพากษ์วิจารณ์ ตำหนิติติงของพวกเขา
(ฮิลยะตุ้ล เอาลิยาอฺ 8/90)
- เชค ซอลิฮฺ อัลอุศ็อยมีย์ หะฟิศ่อฮุ้ลลอฮฺ -
ความรัก คือความสัมพันธ์ของจิตใจที่มีสายสัมพันธ์ที่บริสุทธิ์ผ่องใส และสะอาดหมดจด รายล้อมมันอยู่
และความรักระดับที่สูงสุดก็คือ ความรักที่รองรับการศรัทธาของผู้เป็นบ่าว และการที่บ่าวปฏิบัติคุณงามความดี
ดังที่อัลลอฮฺ ตะอาลา ตรัสว่า :
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ سَيَجۡعَلُ لَهُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وُدّٗا ٩٦
"แท้จริง บรรดาผู้ศรัทธาและประกอบคุณงามความดีทั้งหลายนั้น พระผู้ทรงกรุณาปรานีจะทรงโปรดปรานความรักใคร่แก่พวกเขา"
(มัรยัม / 96)
- เชค อัลอัลบานีย์ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ -
ยะฮู้ดจะไม่สามารถตั้งถิ่นฐานในแผ่นดินปาเลสไตน์ ฉันไม่ได้พูดเพราะมองโลกในแง่ดี แต่พูดด้วยความเข้าใจจากตัวบทฮะดีสที่มีอยู่มากมายเหลือเกิน
ในหะดีส ศ่อฮี้ฮ บางบทระบุว่า...
เมื่อดัจญ้าลได้ออกมา มันจะออกมาจากแคว้นคุรอซาน พร้อมกับผู้ติดตามชาวยะฮู้ดอีก 70,000 คน บนตัวของพวกเขามีเสื้อคลุมห่อหุ้มอยู่
พวกเขาจะมายังปาเลสไตน์ ขณะที่ท่านนบีอีซา อลัยฮิสสลาม อยู่ในบัยตุ้ลมักดิส โดยที่ดัจญ้าลและชาวยะฮู้ดที่อยู่กับมันจะปิดล้อมท่านนบีเอาไว้
แล้วท่านนบีอีซาจะออกมา และพุ่งหอกไปที่ดัจญ้าล ซึ่งจะสังหารมันลงทันที มันจะละลายดุจเกลือที่ละลายในน้ำ
การที่นบีอีซาเข้าไปในบัยตุ้ลมักดิส และการปิดล้อมของดัจญ้าลที่บัยตุ้ลมักดิสนั้น หมายความว่า เวลานั้นจะไม่มียะฮู้ดอยู่ที่แห่งนั้น
ด้วยเหตุนี้เอง.. พวกท่านทั้งหลาย จงอย่าได้สิ้นหวังในพระเมตตาของอัลลอฮฺเลย เพราะแท้จริง ไม่มีผู้ที่สิ้นหวังในพระเมตตาของอัลลอฮฺ นอกจากหลุ่มชนผู้ปฏิเสธศรัทธาเท่านั้น
(ซิลซิละฮฺ อัลฮุดา วันนู้ร 633)
- ชัยคุลอิสลาม อิบนิ ตัยมียะฮฺ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ-
ความพึงพอพระทัยของอัลลอฮฺ เป็นคุณลักษณะอันเก่าแก่ดั้งเดิม
ดังนั้น พระองค์จะไม่ทรงพอพระทัย นอกจากกับบ่าวที่พระองค์ทรงทราบดีว่า
เขาปฏิบัติตนครบถ้วนตามกำหนดแห่งความพึงพอพระทัยของพระองค์
และผู้ใดที่อัลลอฮฺทรงพอพระทัยในตัวเขา พระองค์จะไม่ทรงโกรธกริ้วเขาตลอดไป
(อัซซอริมุ้ล มัสลู้ล 572)
- เชค อับดุรร็อซซ้าก อัลบัดร์ หะฟิศ่อฮุ้ลลอฮฺ -
คนส่วนมากไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับวันเวลาของตัวเอง เขาจะคิดกังวลถึงแต่อดีตที่ผ่านมา หรือไม่ก็กังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าจะอยู่ถึงมันหรือไม่ ขณะเดียวกันเขากลับปล่อยปะละเลยในการทำการงาน ในเวลาปัจจุบันที่เขามีอยู่ ไม่สนใจนึกถึงมัน
ดังนั้น วิธีหนึ่งที่ดีที่สุดในการสนับสนุนผู้เป็นบ่าวสู่ความดีก็คือ การที่เขาตระหนักคิดอยู่กับเรื่องของ "วันนี้"
เพราะบางคนติดอยู่กับการคิดถึงงานต่างๆ ในปีต่อไป แต่กลับละเลยงานที่ต้องทำในปัจจุบัน
ด้วยเหตุนี้ บางคนจึงปล่อยให้หน้าที่ฟัรฎูที่พึงมีต่ออัลลอฮฺในแต่ละวันผ่านเลยไป ไม่ใส่ใจที่จะปฏิบัติในหน้าที่จำเป็นในแต่ละวันของตัวเอง
เพราะเหตุใดกันหรือ ?
ก็เพราะหัวใจของเขาสนแต่เรื่องของอนาคต ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปโดยที่เรื่องฟัรฎูทั้งหลายบกพร่องหายไป
ดังนั้น หลักคิดหนึ่งที่มีประโยชน์และมีคุณค่าที่สุด คือ
การตระหนักถึงหน้าที่และความรับผิดชอบของตัวเอง ณ เวลาปัจจุบันเป็นสำคัญ และทุ่มเทความมุ่งมั่นตั้งใจทั้งหมดกับการทำหน้าที่ในปัจจุบัน
ผู้ที่ตระหนักรู้ คือ ผู้ที่อยู่กับปัจจุบัน เพราะเมื่อเขาละเลยมันแล้ว สารประโยชน์ของตัวของเขาเองทั้งหมด ก็จะบกพร่องเสียหายตามไปด้วยเช่นกัน
๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔๔
