เราไม่เห็นผู้ทรงสร้างจริงหรือ ? 

เรียบเรียง .... อ.จรวด นิมา

     ดวงตาสามารถมองเห็นทุกๆสิ่งหรือ ? ขอตอบว่า “ไม่” เพราะดวงตามีขีดความสามารถในการเห็น เช่น 

     ♦ ดวงตาไม่สามารถเห็นลม นอกจากผลที่ทำให้กิ่งไม้ไหว และลมมาสัมผัสตัวเราทั้งที่เรามองไม่เห็นลม แต่เราก็เชื่อว่า มีลม 

     ♦ เราเชื่อว่ามี แรงโน้มถ่วงหรือแรงดึงดูดของโลก ทั้งที่เรามองไม่เห็น 

     ♦ เราเชื่อว่า สติปัญญาของเรา คือ สิ่งที่แยกระหว่างเรากับคนเสียสติ และระหว่างสัตว์ ทั้งที่เราไม่เห็นลักษณะของสติปัญญา 

     ♦ เราเชื่อว่า มีอะตอม มีประเทศอเมริกา รัสเซีย จีน เยอรมัน ทั้งที่เราไม่เคยเห็นสิ่งต่างๆเหล่านั้น เพียงแต่ได้ยินได้ฟังมา แต่เราก็เชื่อว่ามีอยู่จริง

ดังนั้น เราจะเชื่อจากสิ่งที่เราไม่เคยเห็นได้ มีอยู่ 2 แนวทางด้วยกัน คือ 

1- รู้ผลที่เกิดขึ้น ทำให้รู้ถึงผู้กระทำ 

     ความหมายก็คือ เราเชื่อว่า มีแรงดึงดูดของโลกเพราะเห็นผลที่เกิดขึ้นจากการที่สรรพสิ่งต่าง ๆ ไม่กระเด็นออกนอกโลก เราเชื่อสติปัญญาของเรา เพราะรู้ผลที่ออกมาจากสติปัญญาความคิดอย่างชัดแจ้งเหมือนกับเรารู้ผลของการบ้า ๆ บอ ๆ ... เราเชื่อว่า มีลม เพราะเรารู้ผลที่ทำให้ร่างกายเราเย็นสบาย และการแห้งของเสื้อผ้า เท่ากับว่า ผลเป็นสิ่งที่ชี้ให้เห็นว่า มีผู้ทำให้เกิดผล

2- เราเชื่อและยอมรับ ด้วยกับสิ่งที่เราได้ยินจากแหล่งที่เชื่อถือได้ 

     โลกที่เราอาศัยอยู่ทุกวันนี้มีเรื่องมากมายที่มีอยู่จริงทั้งที่เราไม่เคยเห็น แต่เราก็เชื่อว่า มีอยู่จริง เช่น ครูสอนนักเรียนถึงประเทศ สหรัฐ รัสเซีย และอินเดีย ครูกับนักเรียนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นประเทศต่าง ๆ เหล่านั้น นักเรียนกับครูถูกหลอกหรือ ? ขอตอบว่า ไม่ เพราะนักเรียนกับครู เชื่อและยอมรับความรู้ที่นำมาจากแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ ของผู้เดินทางไปประเทศเหล่านั้น และจดบันทึกเป็นวิชาการให้นักเรียนได้ศึกษา 

     เช่นเดียวกัน หมอพูดกับเราถึงการรักษาอาการป่วยของเรา และเราก็เชื่อหมอ ทั้งที่เราไม่เคยเห็นตัวโรค และขณะที่หมอสั่งยาให้เรา เราก็ยังไม่เห็นเม็ดยา และไม่เคยเห็นส่วนผสมของต้วยาว่าจะรักษาโรคของ เราได้อย่างไร ? แต่เราก็เชื่อตามใบสั่งยาของหมอว่า จะรักษาเราให้หายป่วยได้ เพราะอะไร ? เพราะเราเชื่อใจ และยอมรับหมอที่รักษาอาการป่วยของเรา

     เช่นเดียวกัน ผู้เชี่ยวชาญ ผู้ชำนาญ มาบอกแก่เราในสิ่งที่เราไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น เราก็เชื่อพวกเขา เพราะเราเชื่อใจยอมรับแหล่งข้อมูลของพวกเขานั่นเอง 

ดังนั้น การศรัทธาต่อ อัลลอฮฺ ตะอาลา ก็ด้วยสองแนวทางที่ผ่านมา

     หนึ่ง - สัญญาณต่างๆ และสรรพสิ่งที่ถูกสร้างทั้งปวงเปรียบเสมือนกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนเดชานุภาพของอัลลอฮ์ ที่อยู่เต็มฟากฟ้าและผืนแผ่นดิน ถ้าเราสังเกตพินิจพิเคราะห์สรรพสิ่งต่างๆเหล่านั้น จะทำให้เราเกิดความศรัทธามั่นต่อพระองค์ และทำให้เรานึกถึงความยิ่งใหญ่ของพระองค์

     สอง - ด้วยกับข้อบัญญัติของ อัลลอฮฺ ตะอาลา ที่บรรดาร่อซูลของพระองค์ ได้รับวาฮีย์และสานส์ของพระองค์มาสู่มนุษยชาติ

     ดังที่ อัลลอฮฺ ตะอาลา ตรัสความว่า

وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ (الشورى: ٥١)

     “อัลลอฮฺ จะไม่ทรงรับสั่งกับใคร นอกจากจะทรงประทานวาฮีย์(พระบัญญัติ)มาให้เขา หรือไม่ก็เป็นเสียงกระแสรับสั่งโดยไม่เห็นพระองค์ หรือไม่ก็เป็นการส่งญิบรีลเป็นตัวแทนของพระองค์ แล้วตัวแทนจะได้แจ้งให้ผู้ที่จะทรงรับสั่งด้วยรับทราบกระแสรับสั่งตามพระประสงค์ของอัลลอฮฺ เพราะพระองค์ทรงอยู่เหนือทุกสิ่ง ทรงปรีชาญาณ “

(อัซซูรอ 42:51)

    ด้วยเหตุนี้ การศรัทธาต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา จะสมบูรณ์ได้ก็ด้วยแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ คือ สิ่งที่มาจากบรรดาร่อซูลของอัลลอฮฺ ที่พระองค์ทรงมอบโองการ หลักฐาน และความมหัศจรรย์ เพื่อมายืนยันความจริงในหน้าที่ของพวกเขาที่ได้รับมอบหมายมา 

     ประชาชาติของนบี มูซา อะลัยฮิสสลาม เคยวางเงื่อนไขสำหรับการศรัทธาของพวกเขา ด้วยการที่จะเห็นอัลลอฮ์ คือต้องเห็นพระองค์ก่อนถึงจะศรัทธา ทั้งที่การเห็นมีขอบเขตจำกัด และทั้งที่มีเรื่องจริงเป็นล้านๆเรื่องที่เราไม่เคยเห็นแต่เราก็ยอมรับ 

     เราก็ไม่ได้วางเงื่อนไขด้วยการยอมรับสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นด้วยการเห็น ทั้งที่ทุกวันนี้เราเชื่อข่าวและวิชาการต่าง ๆ ด้วยสื่อการฟังเพียงอย่างเดียว แล้วเราก็เชื่อแหล่งที่มาจากข้อมูล

     ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ เพื่อจะให้เหตุผลแก่ผู้ปฏิเสธศรัทธาโดยการวางเงื่อนไขการศรัทธาของพวกเขา ที่จะเห็นพระเจ้าก่อนถึงจะศรัทธานั้นต้องตกไป

     เป็นที่น่าแปลก ที่ดวงตาของเรา ไม่สามารถทนเพ่งมองดวงอาทิตย์เพียงแค่นาทีเดียว แล้วอย่างไรกัน.. ที่ดวงตาจะมีความสามารถเพ่งมองรัศมีของอัลลอฮ์ 

     หากพระองค์จะให้รัศมีของพระองค์ปรากฏขึ้นมาบนโลกนี้ ภูเขาอันมั่นคงสูงตระหง่านในสมัยนบีมูซา ยังต้องแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

     อย่างไรกันเล่า หากอัลลอฮ์ ปรากฏชัดแก่เรา ซึ่งเราแค่เพียงองค์ประกอบเพียงน้อยนิด ที่ดวงตาเรายังไม่สามารถมองพลังแสงอาทิตย์ได้เลย แล้วเราจะพยายามเห็นอัลลอฮฺ กระนั้นหรือ ? 

     เช่นเดียวกัน ผู้ที่พยายามจะรู้จักรัศมีของมหาบริสุทธิ์ ด้วยสติปัญญาที่มีขอบเขตอันจำกัดกระนั้นหรือ ?