ถ้อยคำแห่งปวงปราชญ์ 158
แปลและเรียบเรียง....เพจวันละหนึ่งความคิด
-ชัยคุ้ลอิสลาม อิบนิ ตัยมียะฮฺ ร่อฮิมะฮุ้ลลอฮฺ-
เมื่อผู้ศรัทธากระทำความผิดใดๆ ก็ตาม บทลงโทษของความผิดนั้นจะถูกผลักไสไปจากเขาได้ ด้วยสาเหตุ 10 ประการ ดังต่อไปนี้:
1) ด้วยการที่เขาสำนึกผิดกลับตัว (เตาบะฮฺ)
เขาสารภาพผิดและสำนึกผิดต่ออัลลอฮฺ แล้วอัลลอฮฺก็จะทรงอภัยให้เขา เพราะแท้จริง ผู้ที่กลับเนื้อกลับตัวจากความผิดนั้น เปรียบเสมือนผู้ที่ไม่เคยมีความผิดใดๆ
2) การที่เขาขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺ แล้วเขาก็ได้รับการอภัยโทษ
3) การทำความดีงามต่างๆ ที่มาลบล้างความผิดเหล่านั้น เพราะแท้จริง ความดีย่อมขจัดความชั่ว
4) การที่พี่น้องผู้ศรัทธาวิงวอนขอพรและขออภัยโทษให้แก่เขา ทั้งในขณะที่เขามีชีวิตอยู่ และเสียชีวิตไปแล้ว
5) การที่เขาได้รับการอุทิศผลบุญ
จากการงานของพี่น้องของพวกเขา ในสิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงกำหนดให้สิ่งนั้นยังประโยชน์แก่เขา (อาทิ การทำฮัจญ์ , การทำกุรบาน,การทำศ่อดาเกาะฮฺ )
6) การได้รับขอชะฟาอะฮฺ (อุทธรณ์โทษ)ของท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม
7) การที่อัลลอฮฺ ตะอาลา ทรงทดสอบเขาด้วยภัยพิบัติต่างๆ ในโลกดุนยา เพื่อเป็นการลบล้างความผิดให้แก่เขา
8) การที่เขาได้รับการทดสอบในโลกบัรซัค (โลกในหลุมฝังศพ) ด้วยสิ่งที่ทำให้ตระหนกตื่นกลัว ซึ่งสิ่งนี้จะเป็นการลบล้างความผิดให้แก่เขา
9) การที่พระองค์ทรงทดสอบเขาในสถานที่ชุมนุมของวันกิยามะฮ์ด้วยความหวาดหวั่นน่าสะพรึงกลัวต่างๆ ซึ่งสิ่งนั้นจะเป็นการลบล้างความผิดให้แก่เขา
10) การที่พระผู้ทรงเมตตายิ่ง ในบรรดาผู้เมตตาทั้งหลาย ได้ทรงเอ็นดูเมตตาเขา
ดังนั้น ใครก็ตามที่ 10 ประการนี้พลาดไปจากเขา ก็จงอย่าได้ตำหนิใคร นอกจากตัวของเขาเองเท่านั้น
(มัจญฺมูอุ้ลฟะตาวา 10/45)
อิบนุ อุษัยมีน -ร่อฮิมะฮุลลอฮฺ-
คำสอนของชัยคฺอุษัยมีนและความเข้าใจเรื่องบททดสอบ
"เมื่อผู้ศรัทธาโดนทดสอบด้วยความทุกข์ทางร่างกายหรือจิตใจ แล้วเขากล่าวว่า:
'นี่คือความโปรดปรานจากอัลลอฮฺซึ่งพระองค์จะทรงลบล้างความผิดของฉันด้วยเหตุนี้'
เมื่อเขารู้สึกเช่นนั้น ความเจ็บปวดก็จะกลายเป็นความโปรดปราน
เพราะมนุษย์นั้นผิดพลาดอยู่เสมอและสิ่งเหล่านี้เป็นการไถ่โทษจากความผิดต่างๆ โดยไม่ต้องสงสัย
หากเขาอดทนและมุ่งหวังผลตอบแทนจากอัลลอฮฺ สิ่งนี้ก็จะกลายเป็นการยกระดับและสถานะของเขาในสวรรค์ ให้สูงขึ้น"
ตัฟซีร อัลกุรอาน (24/3)
- ท่านอันนั้วะมาน อิบนิ บะชีร ร่อฎิยัลลอฮุอันฮฺ -
แท้จริง สิ่งที่ยิ่งกว่าหายนะใดๆ คือ การทำบาป ในช่วงเวลาแห่งภัยบะลาอฺ
(อัลอุกูบาต 327)
- เชค อับดุรร็อซซ้าก อัลบัดร์ ฮะฟิศ่อฮุ้ลลอฮฺ-
ทั้งนี้เพราะ ในภัยพิบัตินั้นเป็นการย้ำเตือนให้บ่าว ได้รำลึกใคร่ครวญถึงความผิดของตนเอง
เป็นไปได้ว่า ผู้เป็นบ่าวอาจได้สำนึกผิด กลับตัวกลับใจ หวนกลับคืนสู่อัลลอฮฺ อัศศะวะญัล
และในช่วงเวลาแห่งภัยพิบัตินั้น หัวใจที่แข็งกระด้างจะมลายหายไป ความหวั่นไหวอ่อนโยนในหัวใจจะปรากฏขึ้น
เป็นเหตุให้บ่าวหวนกลับคืนสู่อัลลอฮฺ อัศศะวะญัล ด้วยหัวใจของเขา ยอมจำนน ศิโรราบต่อพระองค์
และเป็นเหตุให้เขาหันเข้าหาผู้ทรงสร้างเพียงองค์เดียวเท่านั้น
ไม่มีผู้ใดจะถูกขัดขวางหักห้ามจากลักษณะเช่นนี้ได้ นอกจากผู้ที่ความหลงลืม เผลอไผล ได้บงการควบคุมเขาจนหมดสิ้นแล้วเท่านั้น
ท่านร่อซู้ล ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า:
"วันสิ้นโลกได้ใกล้เข้ามาแล้ว ขณะที่มนุษย์เฝ้าใส่ใจ แต่จะฉกฉวยผลประโยชน์ แห่งโลกนี้ยิ่งๆ ขึ้น
และพวกเขาก็มีแต่จะยิ่งห่างไกล จากอัลลอฮฺ มากยิ่งขึ้นเท่านั้น"
(ศ่อฮีฮุ้ล ญามิอฺ 1446)
✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿﹏✿
