ความอ่อนแอต่อความตระหนี่   

 

   

  

“รอซูลเอ๋ย จงอย่าให้เป็นที่เสียใจแก่เจ้า ซึ่งบรรดาผู้ที่รีบเร่งกันในการปฏิเสธศรัทธา จากหมู่ผู้ที่กล่าวด้วยปากของพวกเขาว่า พวกเราศรัทธาแล้ว โดยที่หัวใจของพวกเขามิได้ศรัทธา…….” 

( Al-Quran  5:41)

พวกท่าน !!! ลองสำรวจตนเองดูกันหน่อยดีไหม ?

          เคยคิดที่จะบริจาคให้กับผู้ยากไร้ ขัดสน และ คนพิการ เท่ากับราคาเสื้อผ้าในตู้ที่ซื้อมาแล้วไม่ได้ใส่หรือไม่

          เคยคิดที่จะบริจาคให้กับเด็กกำพร้า เพื่อเรียนหนังสือเท่ากับราคารองเท้าที่มีอยู่เป็น สิบ สิบคู่หรือไม่

          เคยคิดที่จะบริจาคให้คนจนที่เขาพยายามสร้างอาชีพเลี้ยงครอบครัวเท่ากับราคากระเป๋านำเข้าใบละ 40,000 หรือไม่

           เคยคิดที่จะบริจาคให้สถานสงเคราะห์ต่างๆ เท่ากับราคาอาหารในงานเลี้ยงวันเกิดหรือไม่

           เคยคิดที่จะบริจาคให้มูลนิธิโรงพยาบาลเพื่อรักษาพยาบาลคนเจ็บป่วยเท่ากับราคาของนาฬิกา Rolex (เหล็กไม่ถึงโล) หรือไม่ หรือราคาของเครื่องสำอาง ราคาของนิตยสารที่ซื้อทุกเดือน

“แท้จริงบรรดาผู้อ่านคัมภีร์ของอัลลอฮฺ และดำรงการละหมาด และบริจาคสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขาโดยซ่อนเร้นและเปิดเผย เพื่อหวังการค้าที่ไม่ซบเซา(ขาดทุน) 

เพื่อพระองค์จะทรงตอบแทนรางวัลของพวกเขา ให้แก่พวกเขาอย่างครบครัน และจะทรงเพิ่มให้แก่พวกเขาจากความโปรดปรานของพระองค์

แท้จริงพระองค์นั้นเป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงชื่นชม(เพราะการภักดีของพวกเขา) ” (Al-Quran  35:29-30)

           พวกท่านเคยคิดสิ่งเหล่านี้หรือเปล่า หรือมันไม่ใช่หน้าที่ หรือพวกเขาไม่ใช่ลูกหลาน พี่น้อง ญาติๆ ของพวกคุณ และถ้าเป็นญาติของพวกคุณเอง พวกคุณจะบริจาคแบบที่ซื้อสินค้าเหล่านั้นไหม พวกคุณจะเสียสละลดความตระหนี่ ถี่เหนียวในตนเองได้ไหม พวกคุณเคยนึกถึงชีวิตของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเองหรือไม่ ?

“พึงรู้เถิดว่าพวกเจ้านี้แหละ คือหมู่ชนที่ถูกเรียกร้องให้บริจาคในทางของอัลลอฮฺ แต่มีบางคนในหมู่พวกเจ้าเป็นผู้ตระหนี่ เขาก็ตระหนี่แก่ตัวเขาเอง เพราะอัลลอฮฺเป็นผู้มั่งมี แต่พวกเจ้าเป็นผู้ขัดสน

และถ้าพวกเจ้าผินหลังออก พระองค์ก็จะทรงเปลี่ยนหมู่ชนอื่นแทนพวกเจ้าแล้ว พวกเขาเหล่านั้นจะไม่เป็นเช่นพวกเจ้า”    

( Al-Quran  47:38)

          มีพี่น้องมุสลิม เพื่อนมนุษย์ที่ลำบาก ไม่มีอาหารจะกิน ไม่มีน้ำจะดื่ม ไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ ไม่มียารักษาโรค มีอยู่ทุกมุมโลก พวกคุณเคยนึกถึงพวกเขาหรือไม่  แล้วเพื่อนมนุษย์ในประเทศเดียวกัน ในเขตเดียวกัน ในชุมชนเดียวกัน ในกลุ่มชนเดียวกัน ในหมู่บ้านเดียวกัน หรือแม้แต่ในครอบครัวเดียวกัน คุณได้หันกลับไปมองบ้างหรือเปล่า คุณได้มองเพื่อนมนุษย์เหล่านั้นหรือไม่ว่าเขามีความสุขแล้วหรือยัง ? มีความอบอุ่นแล้วหรือยัง ? หรือคุณเพียงคิดถึงแต่ตนเองว่าฉันจะทำอะไร ฉันจะซื้ออะไร ฉันอยากได้อะไร ฉันต้องการอะไร แล้วเคยคิดไหมว่าฉันจะตายเมื่อไหร่ และฉันจะไปอยู่ที่ไหนหลังจากตายไป !

“ส่วนบรรดาผู้ชั่วช้านั้น ที่พำนักของพวกเขาคือไฟนรก คราใดที่พวกเขาต้องการจะออกไปจากมัน พวกเขาจะถูกบังคับให้เข้าไปในนั้นอีก และจะมีเสียงกล่าวแก่พวกเขาว่า จงลิ้มรสการลงโทษของไฟนรก ซึ่งพวกท่านปฎิเสธไม่เชื่อมัน”

( Al-Quran  32:20)

“และหากว่าเจ้าเห็นขณะที่มลาอิกะฮฺ เอาวิญญาณของบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาอยู่นั้น พวกเขาจะตีใบหน้าของพวกเขา และหลังของพวกเขา และกล่าวว่า พวกเจ้าจงลิ้มการลงโทษแห่งการเผาไหม้เถิด” 

( Al-Quran  8:50)

“อุปมาบรรดาผู้บริจาคทรัพย์ของพวกเขาในทางของอัลลอฮฺนั้น ดังอุปไมเมล็ดพืชเมล็ดหนึ่งที่งอกขึ้นเป็นเจ็ดรวง ซึ่งในแต่ละรวงนั้นมีร้อยเมล็ด และอัลลอฮฺนั้นจะทรงเพิ่มพูนแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์อีก และอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงกว้างขวาง ผู้ทรงรอบรู้” 

( Al-Quran  2:261)

 

      

 

 

 

 

คุณอ่อนแอ หรือไม่ ? 9 >>>>Click