ดุอาอฺเถิด...จักเกิดผล
อัลลอฮฺ 
ได้ตรัสไว้ว่า
“หรือผู้ใดเล่าจะตอบรับผู้ร้องทุกข์ เมื่อเขาวิงวอนขอต่อพระองค์”
(อัลกุรอาน ซูเราะห์อันนัมลฺ 27: 62)
ไม่ว่าเราจะประสบกับปัญหาใด เรามีอาวุธที่ทรงพลังที่จะปัดเป่าความเจ็บปวดให้หายไปได้เสมอ และอาวุธที่ว่านี้ก็คือ ดุอาอฺ เรารู้และเชื่อมั่นว่าอัลลอฮฺ นั้นคือ “อัลมุญีบ”(ผู้ทรงตอบรับคำวิงวอน)
เราคงได้อ่านบทความมากมายที่พูดถึงความสำคัญของดุอาอฺ แต่เพื่อให้ดุอาอฺของเราเปี่ยมไปด้วยความหมาย ควบคู่กับการดุอาอฺแล้ว เราจะต้องมีความรู้สึกหวั่นสะท้านในหัวใจ ความหวั่นสะท้านที่ว่านี้คือความปรารถนาอย่างสุดหัวใจ คือการยอมจำนนต่ออัลลอฮฺ โดยสิโรราบ และคือการตระหนักว่าพระองค์เท่านั้นที่สามารถนำเราออกจากสถานการณ์ที่กำลังเผชิญอยู่นี้ได้อย่างแท้จริง
ในหะดิษกุรฺซียฺ อัลลอฮฺ ตรัสว่า
“โอ้ ปวงบ่าวของฉัน ฉันห้ามการอธรรมต่อฉัน และฉันให้มัน(การอธรรม) เป็นที่ต้องห้ามระหว่างพวกเจ้า ดังนั้น พวกเจ้าอย่าได้อธรรมต่อกัน
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน พวกเจ้าทั้งหลายหลงผิด เว้นแต่ผู้ที่ฉันได้ให้ทางนำแก่เขา ดังนั้น พวกเจ้าจงขอทางนำจากฉัน ฉันก็จะนำทางแก่พวกเจ้า
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน พวกเจ้าทุกคนเป็นผู้หิวโหย เว้นแต่ผู้ที่ฉันได้ให้อาหารแก่เขา ดังนั้น พวกเจ้าจงขออาหารจากฉัน ฉันย่อมให้อาหารแก่พวกเจ้า
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน พวกเจ้าเปลือยเปล่า เว้นแต่ผู้ที่ฉันได้ให้เครื่องแต่งกายแก่เขา ดังนั้น พวกเจ้าจงขอเครื่องแต่งกายจากฉัน ฉันย่อมให้เครื่องแต่งกายแก่พวกเจ้า
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน แท้จริงพวกเจ้ากระทำผิดทั้งกลางวันและกลางคืน และฉันให้อภัยแก่บาปเหล่านั้นทั้งหมด ดังนั้น จงขออภัยจากฉัน ฉันย่อมให้อภัยแก่พวกเจ้า
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน พวกเจ้าไม่สามารถให้ความเสียหายถึงฉัน แล้วพวกเจ้าจะให้เกิดความเสียหายแก่ฉันอย่างไร พวกเจ้าไม่สามารถให้คุณถึงฉัน แล้วพวกเจ้าจะให้คุณนั้นเกิดแก่ฉันอย่างไร
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน แม้ว่า (ตั้งแต่)บุคคลแรกของพวกเจ้า และ (จนถึง)บุคคลสุดท้ายของพวกเจ้า จากบรรดามนุษย์และญิน จะเคร่งครัดเช่นหัวใจของผู้เคร่งครัดที่สุดของพวกเจ้าแล้ว นั่นก็ย่อมไม่เพิ่มพูนอะไรให้แก่อาณาจักรของฉันแม้แต่น้อย
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน แม้ว่า (ตั้งแต่)บุคคลแรกของพวกเจ้า และ (จนถึง)บุคคลสุดท้ายของพวกเจ้า จากบรรดามนุษย์และญิน จะเลวทรามต่ำช้าเหมือนผู้ที่เลวทรามต่ำช้าที่สุดของสูเจ้า นั่นก็ย่อมไม่ทำให้อาณาจักรของฉันเสียหายไปแม้แต่น้อย
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน แม้ว่า (ตั้งแต่) บุคคลแรกของพวกเจ้า และ (จนถึง) บุคคลสุดท้ายของพวกเจ้า จากบรรดามนุษย์และญิน ต่างลุกขึ้นยืนในสถานที่แห่งหนึ่งและร้องขอต่อฉัน และหากฉันให้แก่ทุกคนตามที่เขาขอ นั่นก็ไม่ทำให้สิ่งที่ฉันมีอยู่ลดน้อยลงไป นอกจากว่าสิ่งที่พร่องไปนั่นจะเหมือนการที่เข็มเล่มหนึ่งถูกจุ่มลงในทะเล
โอ้ ปวงบ่าวของฉัน การงานของพวกเจ้านั้นคือสิ่งที่ฉันจะบันทึกมันไว้ทั้งหมดเพื่อพวกเจ้าเอง แล้วฉันจะตอบแทนมันแก่พวกเจ้า ดังนั้น ผู้ใดได้รับความดี ก็จงสรรเสริญอัลลอฮฺ ผู้ใดที่ได้รับอื่นจากนี้ ก็จงอย่าได้โทษใครนอกจากตัวเองเถิด”
(บันทึกโดยมุสลิม หมายเลข 2577)
ซุบฮานัลลอฮฺ เราอาจต้องอ่านหะดิษบทนี้มากกว่าหนึ่งครั้งกว่าจะเข้าใจความหมายของมัน สาระสำคัญของหะดิษบทนี้ อัลลอฮฺ ทรงบอกเราว่า ทุกอย่างนั้นมาจากพระองค์ พระองค์ทรงครอบครองโลกนี้ทั้งหมด ดังนั้น เราต้องขอทุกอย่างที่เราต้องการจากพระองค์เท่านั้น
อัลลอฮฺ ทรงบอกว่าพระนามของพระองค์คือ “อัลมุญีบ” ซึ่งแปลว่า “ผู้ทรงตอบรับคำวิงวอนขอ” ในเมื่อเราเชื่อมั่นในความจริงแท้ของอัลกุรอาน เราก็ต้องเชื่อมั่นว่าอัลลอฮฺ อัลมุญีบ นั้นจะทรงตอบรับคำขอของเราอย่างแน่นอน
เราต้องไม่คิดว่าอัลลอฮฺ จะไม่ตอบรับดุอาอฺของเรา เพราะการคิดเช่นนั้นเท่ากับว่า เรากำลังปฏิเสธคุณลักษณะ (ศิฟัต) ของอัลลอฮฺ เวลาที่เราท้อ เราต้องไม่ลังเลที่จะขอต่อพระองค์ครั้งแล้วครั้งเล่า และก้มลงสุญูดเพื่อวิงวอนขอด้วย เพราะในยามนั้นเราจะได้ใกล้ชิดกับอัลลอฮฺ มากที่สุด
อัลลอฮฺ ทรงเก็บดุอาอฺของคุณไว้ และเหมือนที่ท่านนบี 
บอก ดุอาอฺนั้นจะเกิดผลเสมอ อัลลอฮฺ อาจตอบรับมันอย่างทันทีทันใด หรือไม่พระองค์ก็ทรงเก็บมันไว้ให้คุณในอาคิเราะห์ หรือไม่พระองค์ก็จะทรงปัดเป่าเรื่องเลวร้ายที่มีน้ำหนักพอๆ กับความดีงามของดุอาอฺนั้นให้แก่คุณ ฉะนั้นแล้ว เราต้องไม่ละทิ้งการขอดุอาอฺอย่างเด็ดขาด อินชาอัลลอฮฺ ดุอาอฺของคุณจะถูกตอบรับ
ท่านนบี กล่าวว่า
“แท้จริง พระผู้อภิบาลของเจ้านั้นทรงใจบุญและขี้อาย
หากบ่าวของพระองค์ยกมือขึ้นเพื่อขอต่อพระองค์ พระองค์ทรงอายที่จะปล่อยให้เขากลับไปมือเปล่า”
(บันทึกโดยอะหมัด, อะบูดาวูด และอัตติรมิซีย์)
พึงจำไว้เถิดว่า พระผู้อภิบาลของเรานั้นไม่ทรงลืม แต่เราเองกลับลืมไปด้วยซ้ำว่าเคยขอดุอาอฺอะไรเอาไว้บ้าง ซึ่งเราจะมาจำได้อีกครั้งก็เมื่อพระองค์ประทานมันให้เราในอีกหลายปีต่อมา
ดุอาอฺที่ไม่มีการตอบรับ
เราต้องเชื่อมั่นเสมอว่า อัลลอฮฺ จะทรงตอบรับคำขอของเรา แต่บางครั้งความสงสัยก็เข้ามาในหัวใจของบ่าว “…แต่ฉันขอแล้วขออีก…ยังไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นสักทีเลย”
ประการแรก เราทราบแล้วว่าอัลลอฮฺ คือ อัลมุญีบ แต่อีกเรื่องที่เราต้องทราบก็คือ พระองค์ทรงเป็น “อัลฮะกีม” (ผู้ทรงเปี่ยมล้นด้วยวิทยปัญญา) ด้วยเช่นกัน พระองค์อาจตอบรับดุอาอฺของคุณช้าด้วยกับเหตุผลมากมาย หนึ่งในนั้นเพื่อทดสอบเรื่องความมอบหมายของคุณ เราต่างบอกว่าเราเชื่อว่าอัลลอฮฺ คือ อัลมุญีบ เวลาที่เราได้ทุกอย่างมากองไว้ตรงหน้าตามที่ขอ แต่ถ้าเราไม่ได้เห็นผลลัพธ์ของดุอาอฺโดยทันทีล่ะ?
อีกเหตุผลก็คือ อัลลอฮฺ ทรงทราบดีที่สุดว่าเวลาไหนที่ควรตอบรับดุอาอฺอะไร คุณอาจขอให้ได้งานสักงานหนึ่ง อัลลอฮฺ ทรงสามารถที่จะให้งานนั้นแก่คุณในทันที แต่พระองค์ทรงชะลอเวลาไว้ เพราะพระองค์ทรงทราบว่าในอีกสองเดือนจะมีงานที่ดีกว่าสำหรับคุณ บางทีสิ่งที่คุณขออาจไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับคุณ หรือบางทีพระองค์จะทรงให้สิ่งที่ดีกว่าแก่คุณในอาคิเราะห์
อัลลอฮฺ ไม่ทรงวางภาระให้เราหนักเกินกว่าที่เราจะสามารถแบกรับมันได้ หากดุอาอฺของคุณยังไม่ได้รับการตอบรับในวันนี้ นั่นเป็นเพราะอัลลอฮฺ ทรงทราบดีว่าคุณสามารถรับมือกับมันได้ พระองค์ทรงทดสอบผู้ที่พระองค์ทรงรัก ฉะนั้นแล้ว จงขอต่อไป จงจำไว้ว่าอัลลอฮฺ ทรงให้ทุกความยากมาพร้อมกับความง่ายเสมอ และจงจำไว้ว่า ตะวักกัล (มอบหมาย) แล้ว เราต้องพยายามอย่างสุดความสามารถของเราด้วย
เงื่อนไข 4 ประการที่จะทำให้ดุอาอฺได้รับการตอบรับ
อิบนุก็อยยิมกล่าวว่า ใครที่มีเงื่อนไข 4 ประการนี้ครบถ้วน อัลลอฮฺ จะทรงตอบรับดุอาอฺของเขาอย่างแน่นอน
1. เชื่อมั่นว่าอัลลอฮฺ จะทรงตอบรับดุอาอฺของเขา ท่านนบี กล่าวว่า
“จงขออัลลอฮฺ ด้วยความเชื่อมั่นว่าพระองค์จะทรงตอบรับคำขอของท่าน”
(บันทึกโดยติรมีซีย์ หมายเลข 3479 ชัยคฺอัลบานีกล่าวว่าเป็นหะดิษหะซัน)
2. แสดงความนอบน้อมและความทุ่มเทขณะดุอาอฺ ท่านนบี กล่าวว่า
“พึงทราบเถิดว่าอัลลอฮฺ จะไม่ทรงตอบรับดุอาอฺจากหัวใจที่ว่างเปล่า”
(บันทึกโดยอัตติรมีซีย์ ในตัวบทเดียวกับข้อ 1 ที่ผ่านมา)
3. อดทนและไม่เร่งรีบให้ดุอาอฺถูกตอบรับ ท่านนบี กล่าวว่า
“ดุอาอฺของผู้ทำอิบาดะฮฺคนใดก็ตามจะได้รับการตอบรับไปเรื่อยๆ ตราบใดที่เขาไม่เร่งรีบ”
(หมายถึง ตราบใดที่เขาไม่หมดความอดทนไปเสียก่อน)
(บันทึกโดยมุสลิม หมายเลข 4924)
4. หาเลี้ยงชีพด้วยปัจจัยที่หะลาล ท่านนบี เคยเล่าเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่ขอต่ออัลลอฮฺ
โดยกล่าววิงวอนขอว่า “โอ้ พระผู้อภิบาล โอ้ พระผู้อภิบาล”
“แต่อาหารที่เขากินกลับไม่หะลาล เครื่องดื่มของเขาไม่หะลาล เสื้อผ้าของเขาไม่หะลาล
และตัวของเขาไม่ได้ถูกบำรุงด้วยสิ่งหะลาล เช่นนั้นแล้ว ดุอาอฺของเขาจะถูกตอบรับได้อย่างไร “
(บันทึกโดยมุสลิม หมายเลข 1015)
ที่มา: หนังสือ “ด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺเท่านั้น ที่ทำให้หัวใจสงบ”
